ভেলেণ্টাইন ডে’ত জন্মগ্ৰহণ কৰা মধুবালাই সমগ্ৰ জীৱন প্ৰেমৰ বাবে কৰিছিল হাহাকাৰ

মধুবালা এই পৃথিৱীলৈ আহিছিল ১৯৩৩ চনৰ ১৪ ফেব্ৰুৱাৰীত, যিদিনা পৃথিৱীয়ে প্ৰেমৰ উৎসৱ হিচাপে দিনটো পালন কৰে, কিন্তু মধুবালাৰ দুৰ্ভাগ্য আছিল যে তেওঁ গোটেই জীৱন প্ৰেমৰ বাবে হাহাকাৰ কৰি থাকিল। মাত্ৰ ৬ বছৰ বয়সত ছবিত প্ৰৱেশ কৰি ৬৬ খন ছবি কৰে আৰু ৩৬ বছৰ বয়সত মৃত্যুক সাবটে মধুবালাই। এয়া মধুবালাৰ কাহিনী, যাৰ জীৱনটো বৰ বেছি দীঘলীয়া নাছিল যদিও বৰ বেদনাদায়ক জীৱন আছিল।

মধুবালাৰ প্ৰকৃত নাম আছিল মমতাজ। ১১ জন ভাই-ভনীৰ পৰিয়ালত তেওঁ আছিল একমাত্ৰ উপাৰ্জনকাৰী সন্তান। লাহোৰত যেতিয়া দেউতাকে চাকৰি হেৰুৱালে, তেতিয়া তেওঁ গোটেই পৰিয়ালটোক মুম্বাইলৈ লৈ আহিল। ঘৰৰ দায়িত্ব মধুবালাৰ কান্ধত পৰিল। কণমানি মধুবালাই দেউতাকৰ লগত মুম্বাইৰ বিভিন্ন ষ্টুডিঅ'লৈ গৈছিল আৰু আনকি বহু ৰাতি বাটত কটাবলগীয়া হৈছিল;দেউতাকৰ আজ্ঞাকাৰী কন্যাই কোনো প্ৰশ্নবিহীনভাৱে গোটেই পৰিয়ালটোৰ দায়িত্ব ল'লে। কামৰ কাৰণে তেওঁ কেতিয়াও স্কুললৈ যোৱা নাছিল আৰু ছবিৰ মাজত ইমানেই নিমজ্জিত হৈছিল যে তেওঁ নিজকে পাহৰি গৈছিল। দেউতাকৰ প্ৰতি তেওঁৰ মৰম ইমানেই আছিল যে তেওঁ আনকি দেউতাকৰ বাবেই নিজৰ প্ৰেম ত্যাগ কৰিছিল। 

মধুবালা আৰু দিলীপ কুমাৰৰ প্ৰেম কাহিনী প্ৰায়ে চৰ্চা হয়। দুয়োৰে প্ৰথম লগ পোৱা তৰানা ছবিৰ চেটত আৰু মোগল-ই-আজমৰ শ্বুটিংৰ সময়ত তেওঁলোকৰ প্ৰেম জাগি উঠিছিল। দুয়োজনেই এই ছবিখনত আনাৰকলি আৰু চেলিমৰ চৰিত্ৰত ডুব গৈছিল। এই ছবিখনৰ শ্বুটিং বহু বছৰ ধৰি চলি থাকিল আৰু ইয়াৰ পৰা আৰম্ভ হোৱা তেওঁলোকৰ সম্পৰ্ক, ছবিখন শেষ হোৱাৰ সময়লৈকে ভাঙি গ’ল। ৯ বছৰৰ প্ৰেম আৰু হঠাৎ ইজনে সিজনৰ পৰা বিচ্ছেদ হোৱাৰ পিছত এই সম্পৰ্ক বিচ্ছিন্ন হোৱাৰ পাছত মধুবালা ইমানেই ছিন্নভিন্ন হৈ পৰিছিল যে সুস্থ হ’বলৈ বছৰ বছৰ লাগিছিল। এফালে তেওঁৰ হৃদয় ভাঙিছিল আৰু আনফালে হৃদয়ত থকা ছিদ্ৰ ৰোগে তেওঁক ভাঙি পেলাইছিল।

দিলীপ কুমাৰৰ পৰা বিচ্ছেদ হোৱাৰ সময়ত কিশোৰ কুমাৰ তেওঁৰ জীৱনলৈ আহিছিল বসন্ত হিচাপে। কিশোৰ কুমাৰ মধুবালাৰ প্ৰতি গভীৰ প্ৰেম আছিল, সেইবাবেই মধুবালাৰ বেমাৰৰ কথা জানিও বিয়া পাতিছিল। কিশোৰে মধুবালাৰ চিকিৎসাত সকলো প্ৰকাৰে সহায় কৰিছিল। দেশত চিকিৎসা ল’ব নোৱাৰাৰ সময়ত তেওঁ আনকি বিদেশলৈও গৈছিল, কিন্তু নিয়তিয়ে অন্য এক কাহিনী লিখি থৈছিল। কিশোৰক বিয়া কৰাই মধুবালাৰ স্বাস্থ্য আৰু অধিক অৱনতি ঘটিছিল। মধুবালাৰ অৱস্থা দেখি কিশোৰে মধুবালাক পিতৃৰ ঘৰত এৰি থৈ গৈছিল, কাৰণ পত্নীৰ এনে ৰূপ তেওঁ সহ্য কৰিব পৰা নাছিল

মধুবালাই কিশোৰৰ লগত সময় কটাব বিচাৰিছিল, কিন্তু কিশোৰে কেইবা সপ্তাহ ধৰি তেওঁক লগ কৰিবলৈ নাহিল, কিশোৰৰ পৰা থকা দূৰত্বই মধুবালাক অধিক অসুস্থ কৰি তুলিলে।

মধুবালাৰ কনিষ্ঠ ভনীয়েকে মধুবালাৰ উল্লেখ কৰাৰ সময়তে এক সাক্ষাৎকাৰত কৈছিল - "জীৱনটোৱে তাইৰ লগত এটা অদ্ভুত খেল খেলিছিল, কম বয়সতে তাইৰ হৃদয়ত এটা ফুটা হৈছিল, তাই চিকিৎসাৰ বাবে লণ্ডনলৈ গৈছিল, চিকিৎসকে সঁহাৰি জনাইছিল।" তাই ইমানেই সাহসী আছিল যে ইয়াৰ পিছতো তাই আমাক তাৰ পৰাই ফোন কৰি কৈছিল – চিন্তা নকৰিবা, মই একেবাৰে ভালেই আছো।”

ভাৰতলৈ অহাৰ পাছত লাহে লাহে মধুবালাৰ স্বাস্থ্যৰ অৱনতি ঘটিবলৈ ধৰিলে, কাম কৰিব পৰা অৱস্থাত আৰু নাছিল, কিন্তু কাম কৰিব নোৱাৰাৰ বাবে সদায় অনুশোচনা কৰিছিল। মধুবালাৰ শেষ মুহূৰ্তবোৰ মনত পেলাই ভনীয়েকে কৈছিল যে শেষলৈকে মধুবালাই কৈয়েই থাকিল যে তাই মৰিব নিবিচাৰে, তাই আৰু জীয়াই থাকিব বিচাৰে। মধুবালাৰ মৃত্যুৰ ৫৫ বছৰ হ’ল যদিও তেওঁক স্মৰণ কৰা মানুহৰ অভাৱ নাই, এতিয়াও তেওঁৰ যাদু অক্ষত আছে।