মাতৃত্বৰ সুখৰ পৰা বঞ্চিত নহয় কোনো মাতৃ! তাৰেই প্ৰমাণ দাঙিধৰিলে ১১৩ বছৰীয়া ছালুমাৰাডা থিম্মাক্কাই

উল্লেখযোগ্য যে শৈশৱৰ পৰাই শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত বঞ্চিত হৈছিল কৰ্নাটকৰ গুব্বিত জন্ম গ্ৰহণ কৰা ছালুমাৰাডা থিম্মাক্কা। তেওঁ শৈশৱৰ পৰাই শ্ৰমিক হিচাপে কাম কৰিবলগীয় হৈছিল। আৰু মাত্ৰ ১২ বছৰ বয়সতে শ্ৰী বিক্কলা চিক্কায়াৰ লগত বিবাহপাশত আবদ্ধ হয় আৰু পাছলৈ থিম্মাক্কাই বৃক্ষৰোপণৰ প্ৰতি নিজকে সমৰ্পিত কৰা বাবে ‘ছালুমাৰা’ অৰ্থাৎ ‘গছৰ শাৰী’ নাম লাভ কৰে।

দম্পতীহালৰ এই যাত্ৰা আৰম্ভ হৈছিল তেওঁলোকৰ গাঁৱত বৃহৎ সংখ্যক বট গছ ৰোপণৰ জৰিয়তে। প্ৰথম বছৰত ১০ টা পুলি ৰোপণেৰে আৰম্ভ কৰি ক্ৰমান্বয়ে বৃদ্ধি পাই আহে বৃক্ষ ৰোপণ৷ তেওঁলোকে গঢ়ি তুলিছে এক বিশাল সেউজ ভূখণ্ড৷

অঞ্চলটো শুকান হোৱাৰ স্বত্তেও তেওঁলোকে অক্লান্তভাৱে কাম কৰি গৈছিল৷ নিজৰ উপাৰ্জনৰ ধনেৰে গছপুলি কিনি অব্যাহত ৰাখিছিল এই যাত্ৰা আৰু সুৰক্ষাৰ বাবে গছবোৰক কাঁইটীয়া জোপোহাৰে সুৰক্ষা প্ৰদান কৰিছিল। দুয়ো মিলি ৪০০ গছক লালন-পালন কৰিছিল, প্ৰত্যেককে নিজৰ সন্তানৰ দৰেই মৰম আপডাল কৰিছিল।

যদিও ১৯৯১ চনত চিক্কাইয়াৰ মৃত্যুত তেওঁ ভাঙি পৰিছিল যদিও তেওঁ ৰোপণ কৰা গছবোৰৰ পৰা নতুন উদ্যম লাভ কৰিছিল।তেওঁ জীৱনকালত আঠ হাজাৰৰো অধিক গছৰ লালন-পালন কৰিছিল। তেওঁৰ পৰিৱেশৰ প্ৰতি থকা মৰম আৰু দায়বদ্ধতা নৱ প্ৰজন্মক অনুপ্ৰাণিত কৰি আহিছে।

২০১৯ চনত থিম্মাক্কাই ঘাইপথ সম্প্ৰসাৰণে তেওঁ ৰোপণ কৰা গছবোৰৰ প্ৰতি ভাবুকিৰ সৃষ্টি কৰিছিল৷ তেওঁ ঘাইপথ সম্প্ৰসাৰণৰ বাবে বিৰোধীতা কৰিছিল অৱষেশত কৰ্তৃপক্ষই বিকল্প পথ বিচাৰি উলিয়াবলৈ বাধ্য হৈছিল৷ তেওঁ স্বামীৰ সৈতে ৰোপণ কৰা ৭০ বছৰীয়া গছবোৰক সুৰক্ষা দিবলৈ কৰ্তৃপক্ষ বাধ্য হৈছিল৷ তেওঁৰ এই নিষ্ঠাৰ বাবে পদ্মশ্ৰীকে ধৰি অসংখ্য বঁটাৰে স্বীকৃতি লাভ কৰিছে৷