ডিজিটেল ডেস্কঃ ইলিনয়ৰ ইভানষ্টনৰ নৰ্থৱেষ্টাৰ্ণ বিশ্ববিদ্যালয়ৰ গৱেষকসকলে কয় যে তেওঁলোকে পৃথিৱীৰ তলত এক বিশাল জলাশয় আৱিষ্কাৰ কৰিছে। প্ৰায় ৭০০ কিলোমিটাৰ তলত এই ভূগৰ্ভস্থ পানীৰ যোগান আছে। গৱেষকসকলে পৃথিৱীৰ পানীৰ উৎপত্তিৰ বিষয়ে অনুসন্ধান কৰি থকাৰ সময়তে এই বৃহৎ পানীৰ জলাশয়টো পোৱা গৈছিল। ২০১৪ চনত তলৰ মেণ্টেলৰ ওপৰত ডিহাইড্ৰেচন মেলটিং শীৰ্ষক এক অধ্যয়নত এই তথ্যৰ বিশদ বিৱৰণ দিয়া হৈছিল য’ত বিজ্ঞানীসকলে বৰ্ণনা কৰিছিল যে তেওঁলোকে কেনেকৈ মাটিৰ তলৰ বিশাল সাগৰখন পাইছিল।
সাগৰখন ৰিংউডাইট নামেৰে জনাজাত নীলা শিলৰ ভিতৰত লুকাই আছে যিটো মেণ্টেলত ৭০০ কিলোমিটাৰ মাটিৰ তলত অৱস্থিত। পৃথিৱীৰ মেণ্টেল হৈছে পৃথিৱীৰ পৃষ্ঠ আৰু ইয়াৰ গুৰিৰ মাজৰ গৰম শিলৰ স্তৰ। জলাশয়টোৰ আকাৰে বিকল্প ধাৰণা এটাৰ সৃষ্টি কৰিছে যে হয়তো আৰম্ভণিৰ পৃথিৱীৰ ভিতৰৰ অংশৰ পৰা সাগৰবোৰ ক্ৰমান্বয়ে ছিটিকি আহিছিল। ভূগৰ্ভস্থ মেগা জলভাগৰ আকাৰ গ্ৰহটোৰ সকলো পৃষ্ঠীয় সাগৰৰ আয়তনৰ তিনিগুণ।
ইলিনয়ৰ ইভানষ্টনৰ নৰ্থৱেষ্টাৰ্ণ বিশ্ববিদ্যালয়ৰ ষ্টিভেন জেকবচেনে ২০১৪ চনত নিউ চাইন্টিষ্টক জনাইছিল যে, ‘পৃথিৱীৰ পানী ভিতৰৰ পৰা অহাৰ ভাল প্ৰমাণ।’’ এতিয়া এই তথ্য ছ’চিয়েল মিডিয়াত ভাইৰেল হৈ পৰিছে। ২০০০ টা ভূমিকম্পমাপক ব্যৱহাৰ কৰি জেকবচেনৰ দলটোৱে ৫০০ৰো অধিক ভূমিকম্পৰ পৰা অহা ভূমিকম্পীয় তৰংগ বিশ্লেষণ কৰিছিল। এই তৰংগবোৰে পৃথিৱীৰ ভিতৰৰ অংশ অতিক্ৰম কৰি মূল অংশত উপনীত হয় আৰু পৃষ্ঠত ধৰা পেলাব পাৰি। বিভিন্ন গভীৰতাত ঢৌৰ গতি জোখাৰ দ্বাৰা তেওঁলোকে শিলৰ প্ৰকাৰ চিনাক্ত কৰিছিল। ভিজা শিলৰ বাবে ঢৌৰ গতি মন্থৰ হোৱাৰ লগে লগে পানীৰ উপস্থিতি স্পষ্ট হৈ পৰিল।
“এই গভীৰ জলাশয়টোৰ বাবে আমি কৃতজ্ঞ হোৱা উচিত।’-জেকবচেনে কয়। জেকবচেনৰ এই তথ্য ২০১৪ চনৰ আন এক গৱেষণাইও সমৰ্থন কৰিছে য’ত কানাডাৰ এডমন্টনৰ আলবাৰ্টা বিশ্ববিদ্যালয়ৰ বিজ্ঞানীসকলে পৃথিৱীৰ পৰিৱৰ্তন অঞ্চলৰ পৰা আগ্নেয়গিৰিত পৃষ্ঠলৈ কঢ়িয়াই অনা হীৰা এটাৰ ওপৰত অধ্যয়ন কৰিছিল আৰু দেখিছিল যে ইয়াত পানী বহনকাৰী ৰিংউডাইট আছে।
ট্ৰেঞ্জিচন জ’নে পৃথিৱীৰ মেণ্টেলৰ ভিতৰৰ এটা অঞ্চলক বুজায়, যিটো পৃথিৱীৰ পৃষ্ঠৰ পৰা প্ৰায় ৪১০ৰ পৰা ৬৬০ কিলোমিটাৰ (২৫০ৰ পৰা ৪১০ মাইল) তলত অৱস্থিত। ই ওপৰৰ আৰু তলৰ মেণ্টেলৰ মাজৰ সীমা চিহ্নিত কৰে আৰু ইয়াৰ বৈশিষ্ট্য হৈছে উষ্ণতা, চাপ আৰু খনিজ গঠনৰ যথেষ্ট পৰিৱৰ্তন।
Leave A Comment