ডিজিটেল ডেস্ক: পৃথিৱীৰ দিনটোৰ সময় এক অদ্ভুত ধৰণে বাঢ়িছে, যাৰ প্ৰকৃত কাৰণ বিজ্ঞানীসকলেও নাজানে। যদি এনেকুৱা হৈ আছে তেন্তে অতি ভয়ংকৰ পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি হ’ব। কাৰণ সমগ্ৰ বিশ্বৰ পাৰমাণৱিক ঘড়ীবোৰে হিচাপ কৰিছে যে পৃথিৱীৰ দিনটোৰ দৈৰ্ঘ্য ৰহস্যজনকভাৱে বৃদ্ধি পাইছে। ইয়াৰ ফলত কেৱল আমাৰ সময়ৰ হিচাপ-নিকাচত প্ৰভাৱ নপৰে। বৰঞ্চ জিপিএছ আৰু যোগাযোগৰ সৈতে জড়িত আন বহুতো প্ৰযুক্তিৰ সমস্যা হ’ব।
পৃথিৱীৰ দিনটো ইয়াৰ অক্ষত ঘূৰ্ণনৰ দ্বাৰা গণনা কৰা হয়। কিন্তু ইয়াৰ অক্ষত পৃথিৱীৰ ঘূৰ্ণনৰ গতি ক্ৰমাগতভাৱে বাঢ়ি গৈ আছে। যোৱা কেইটামান দশক ধৰি আমাৰ দিনবোৰৰ দৈৰ্ঘ্য কমি আহিছিল। ২০২২ চনৰ জুন মাহতো আটাইতকৈ কম দিনটোৰ অভিলেখ গঢ়িছিল। অৰ্থাৎ যোৱা ডেৰ শতিকাৰ আটাইতকৈ কম দিন আছিল। কিন্তু ২০২০ চনৰ পিছত আৰু এই অভিলেখ গঢ়াৰ পাছত এতিয়া পৃথিৱীৰ গতি লেহেমীয়া হৈছে। দিনবোৰ দীঘল হৈ আহিছে। ইয়াৰ কাৰণ বিজ্ঞানীসকলেও নাজানে।
বৰ্তমান আমাৰ ফোন বা ঘড়ীত ই ২৪ ঘণ্টাৰ সঠিক সময় দেখুৱাইছে। কিন্তু ২৪ ঘণ্টাত পৃথিৱীৰ ঘূৰণে এতিয়া আৰু কিছু সময় লাগিছে। সাধাৰণতে এই পৰিৱৰ্তন লাখ লাখ বছৰৰ ভিতৰত ঘটে। ইমান দ্ৰুত নহয়। যদিও বিজ্ঞানীসকলৰ মতে ইয়াৰ আঁৰৰ কাৰণ ভূমিকম্প আৰু ধুমুহাও হ’ব পাৰে।
বিগত কেইবা নিযুত বছৰ ধৰি পৃথিৱীৰ ঘূৰ্ণনৰ গতি মন্থৰ হৈ আহিছে। ইয়াৰ আঁৰত চন্দ্ৰৰ পৰা নিৰ্গত হোৱা জোৱাৰৰ ঘৰ্ষণ। প্ৰতি শতিকাত পৃথিৱীৰ দিনৰ সময়ত ২.৩ মিলিছেকেণ্ড যোগ হয়। কিছু নিযুত বছৰ আগতে পৃথিৱীৰ দিনটো আছিল মাত্ৰ ১৯ ঘণ্টা। কিন্তু যোৱা ২০ হাজাৰ বছৰৰ পৰা আৰম্ভ হ’ল আন এক প্ৰক্ৰিয়া। সেইটোও বিপৰীত দিশত । পৃথিৱীৰ গতিবেগ বাঢ়িবলৈ ধৰিলে। এইটোৱেই আছিল শেষৰ বৰফৰ যুগৰ , যেতিয়া মেৰু বৰফ গলি যোৱাৰ বাবে পৃষ্ঠৰ চাপ কমি আহিছিল। পৃথিৱীৰ মেণ্টেল লাহে লাহে মেৰুবোৰৰ ফালে গতি কৰি আছিল।
আমাৰ পৃথিৱীৰ ঘূৰ্ণনৰ গতি বৃদ্ধি পায় যেতিয়া ইয়াৰ মেণ্টেল ইয়াৰ কক্ষৰ কাষ চাপে। ইয়াৰ বাবে প্ৰতিদিনে পৃথিৱীৰ পৃষ্ঠভাগ ০.৬ মিলিছেকেণ্ড হ্ৰাস পায়। পৃথিৱীত এটা দিনত ৮৬,৪০০ ছেকেণ্ড আছে।
বিগত কেইবাটাও দশক ধৰি পৃথিৱীৰ আভ্যন্তৰীণ গঠন আৰু পৃষ্ঠৰ মাজত এক সম্পৰ্ক আছে। যদি ডাঙৰ ডাঙৰ ভূমিকম্প হয় তেন্তে পৃথিৱীৰ দিনৰ দৈৰ্ঘ্য সলনি হয়। পাৰ্থক্য সৰু হ’লেও। উদাহৰণস্বৰূপে, ২০১১ চনত জাপানত ৮.৯ মাত্ৰাৰ ভূমিকম্পই পৃথিৱীৰ ঘূৰ্ণনৰ গতি ১.৮ মিলিছেকেণ্ড বৃদ্ধি কৰিছিল। এইটো এটা ডাঙৰ পৰিঘটনাত পৰিণত হৈছে। ইয়াৰ বাহিৰেও এনে বহুতো সৰু সৰু ঘটনা ঘটি থাকে, যিবোৰে পৃথিৱীৰ দিনৰ সময় সলনি কৰে। যেনে- জলবায়ু পৰিৱৰ্তন, ঋতুৰ পৰিৱৰ্তন ইত্যাদি। প্ৰতিটো দিশৰ পৰা পৃথিৱীৰ ঘূৰ্ণনৰ গতিবেগত ইহঁতে প্ৰভাৱ পেলায়।
প্ৰতি ১৫ দিন বা এমাহৰ মূৰে মূৰে জোৱাৰ-ভাটাৰ চক্ৰ অৰ্থাৎ তৰংগৰ গতিবেগ বৃহৎ পৰিমাণে গ্ৰহটোৰ চাৰিওফালে ঘূৰি ফুৰে। এইবোৰৰ বাবেও পৃথিৱীৰ দিনৰ সময় কম বেছি পৰিমাণে হয়। সাগৰৰ তৰংগৰ ফলত হোৱা পৰিৱৰ্তন সাধাৰণতে ১৮.৬ বছৰত এবাৰ হয়। ইয়াৰ প্ৰভাৱ আজি সৰ্বাধিক। পৃথিৱীৰ গতিবিধিৰ ওপৰত বায়ুমণ্ডলৰ গতিবিধিৰ প্ৰভাৱ আটাইতকৈ বেছি। ইয়াৰ বাহিৰেও তুষাৰপাত, বৰষুণ, মাটিৰ পৰা পানী আঁতৰোৱা, এইবোৰে পৃথিৱীৰ গতিবেগতো প্ৰভাৱ পেলায়।
১৯৬০ চনৰ পৰা এতিয়ালৈকে পৃথিৱীত থকা ৰেডিঅ’ টেলিস্কোপবোৰে গ্ৰহবোৰৰ চাৰিওফালে উপস্থিত থকা কোৱাছাৰ আৰু অন্যান্য মহাকাশৰ বস্তুবোৰ গণনা কৰি পৃথিৱীৰ ঘূৰ্ণনৰ গতি বিচাৰি উলিয়াই আহিছে। এই ৰেডিঅ’ টেলিস্কোপ আৰু পাৰমাণৱিক ঘড়ীৰ তথ্যই দেখুৱাইছে যে যোৱা কেইবছৰমানৰ পৰা পৃথিৱীৰ দিনৰ সময় কম হৈ আহিছিল। কিন্তু ঘূৰ্ণন ইমানেই সলনি হয় যে বিজ্ঞানীসকলে প্ৰায়ে প্ৰতাৰিত হয়।
২০২২ চনৰ ২৯ জুনত আটাইতকৈ কম দিন হোৱাৰ পিছতো ২০২০ চনৰ পিছত পৃথিৱীৰ ঘূৰ্ণনৰ ট্ৰেজেক্টৰীত সময় বৃদ্ধি পাইছে। যোৱা ৫০ বছৰত এই পৰিৱৰ্তন কেতিয়াও দেখা পোৱা নগ’ল। এতিয়ালৈকে এই পৰিৱৰ্তনৰ সঠিক আৰু সঠিক কাৰণ জানিব পৰা হোৱা নাই। ইয়াৰ কাৰণ হ’ব পাৰে ঋতু সলনিৰ বাবে বা লা নিয়াৰ পৰিঘটনাৰ বাবে। বৰফৰ টুকুৰাবোৰ অবিৰতভাৱে গলি গৈ আছে। অথবা টংগা আগ্নেয়গিৰিৰ বিস্ফোৰণৰ ফলত বায়ুমণ্ডলৰ পৰিৱৰ্তনো ইয়াৰ কাৰণ হ’ব পাৰে।
পৃথিৱীৰ ঘূৰ্ণনৰ হাৰৰ বাবে বহুতো ধৰণৰ আধুনিক প্ৰয়োগে কাম কৰে। উদাহৰণস্বৰূপে, জিপিএছ নেভিগেচন চিষ্টেম, পৃথিৱীৰ ঘূৰ্ণন সলনি হ’ল যে তেওঁলোকৰ ব্যৱস্থাই সমস্যাৰ সন্মুখীন হ’বলৈ আৰম্ভ কৰিব। কেইবছৰমানৰ মূৰে মূৰে সময় জনা সকলে লিপ চেকেণ্ড যোগ কৰিব লাগিব যাতে তেওঁলোকে পৃথিৱীৰ গতিৰ লগত খাপ খাব পাৰে। যদি পৃথিৱীখন দীঘলীয়া দিনৰ ফালে আগবাঢ়িব, তেন্তে আমি ঋণাত্মক লিড চেকেণ্ড যোগ কৰিব লাগিব।
ঋণাত্মক লিপ চেকেণ্ডক নিজৰ সময়ৰ লগত জড়িত কৰাটো বিজ্ঞানীসকলে শুদ্ধ বুলি নাভাবে। যদি এই কামটো কৰিবলগীয়া হয়, তেন্তে সমগ্ৰ বিশ্বৰ জিপিএছ আৰু নেভিগেচন চিষ্টেমবোৰে নিজৰ সময় সালসলনি কৰিব লাগিব।
Leave A Comment