ডিজিটেল ডেস্কঃ প্ৰতি বছৰে পিতৃপক্ষৰ অন্তিম দিনটোত সৰ্বপিতৃ অমাৱস্যাৰ দিন পৰে। ইয়াক বিসৰ্জনী অমাৱস্যা বুলিও জনা যায়। এইবাৰ সৰ্বপিতৃ অমাৱস্যা শনিবাৰ হোৱাৰ বাবে ইয়াক শনিষচাৰী অমাৱস্যা বুলিও জনা যায়। হিন্দু শাস্ত্ৰত শনি অমাৱস্যাৰ বিশেষ তাৎপৰ্য আছে বুলি কোৱা হয়।
এই দিনটোত পূৰ্বপুৰুষৰ বাবে শ্ৰদ্ধা ৰীতি-নীতি, তৰ্পণ আৰু পিণ্ড দান আদি কৰিলে পূৰ্বপুৰুষৰ আত্মাই শান্তি লাভ কৰে আৰু তেওঁলোকৰ আত্মা তৃপ্ত হয়। এই দিনটোত লোৱা কিছুমান জ্যোতিষৰ ব্যৱস্থাই নিশ্চিতভাৱে জীৱনত সুখ আৰু সমৃদ্ধি প্ৰদান কৰে। ইয়াৰ উপৰিও পূৰ্বপুৰুষৰ ক্ৰোধ দূৰ কৰে।
এই প্ৰতিকাৰসমূহ সৰ্বপিতৃ অমাৱস্যাৰ দিনা কৰক
জ্যোতিষৰ মতে সৰ্বপিতৃ অমাৱস্যাৰ দিনা পূৰ্বপুৰুষক সন্তুষ্ট কৰিবলৈ অমাৱস্যা, তৰ্পন, শ্ৰদ্ধা আদি কৰা হয়। পূৰ্বপুৰুষৰ নামত দান আদিও এই দিনটোত কৰিব লাগে। এই দিনটোত কুকুৰ, মেকুৰী, গৰু, কাউৰী আৰু পৰুৱাৰ বাবে খাদ্য ৰাখক। ইয়াৰ দ্বাৰা পূৰ্বপুৰুষসকল সন্তুষ্ট হয় আৰু বংশধৰসকলৰ সকলো কাম সম্পন্ন হয়।
জ্যোতিষৰ মতে সৰ্বপিতৃ অমাৱস্যাৰ দিনা সন্ধিয়া ঘৰৰ দক্ষিণ দিশত এটা চাকি জ্বলাই দিব লাগে। ইয়াৰ পিছত মূল দুৱাৰৰ দুয়োকাষে এটাকৈ চাকি জ্বলাই পূৰ্বপুৰুষৰ পৰা জানি বা অজানিতে সংঘটিত যিকোনো ভুলৰ বাবে ক্ষমা বিচাৰিব। ইয়াৰ লগতে কিছু খাদ্য সামগ্ৰী এটা বাটি বা পাত্ৰত ৰাখি গেটৰ ওচৰত ৰাখক। বিশ্বাস কৰা হয় যে সৰ্বপিতৃ অমাৱস্যাৰ দিনা সকলো পূৰ্বপুৰুষ ঘূৰি আহে। এনে অৱস্থাত তেওঁৰ আশীৰ্বাদ ৰৈ যায় আৰু জীৱনত একোৰে অভাৱ নহয়। ভালদৰে প্ৰাৰ্থনা কৰক।
আপোনালোকক কওঁ যে এই দিনটোত শ্ৰদ্ধা ৰীতি-নীতিৰ বাবে প্ৰস্তুত কৰা খাদ্যৰ পৰা পঞ্চবলী ভোজ উলিয়াই আনিব লাগে। শাস্ত্ৰ মতে পঞ্চবলীত গৰু, কুকুৰ, কাউৰী, দেৱতা আৰু পৰুৱা আহে। ইয়াৰ পিছত সন্ধিয়া দক্ষিণমুখ কৰি পূৰ্বপুৰুষক তৰ্পণ আগবঢ়াওক। এই কথাত পূৰ্বপুৰুষ সন্তুষ্ট হৈ নিজৰ বংশধৰক আশীৰ্বাদ দিয়ে।
আঁহত গছক পূৰ্বপুৰুষৰ বাসস্থান বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। এনে অৱস্থাত লাচী, চেনি, চাউল, গাখীৰ, পানী, ক’লা তিল, ফুল আদি আঁহত গছত আগবঢ়াওক আৰু লগতে ওম পিতৃভ্য নমঃ মন্ত্ৰ জপ কৰক। ইয়াৰ পিছত আঁহত গছৰ চাৰিওফালে ১১ বাৰ ঘূৰিব লাগে। সম্ভৱ হ'লে এই দিনটোত পিতৃসুক্ত আবৃত্তি কৰক। ইয়াৰ পিছত সন্ধিয়া আঁহত গছৰ ওচৰত এটা চাকি জ্বলাই ক’লা তিল আগবঢ়াব। এই কথাত পূৰ্বপুৰুষ সন্তুষ্ট হৈ জীৱনত সুখ আৰু সমৃদ্ধিৰ আশীৰ্বাদ দিয়ে।
জ্যোতিষৰ মতে সৰ্বপিত্ৰী অমৱস্যাৰ দিনা তৰ্পণ আৰু শ্ৰদ্ধা ৰীতি-নীতি আদি কৰি দৰিদ্ৰ আৰু আৰ্তজনক খাদ্য দান কৰা হয়। বিশ্বাস কৰা হয় যে এই দিনটোত পূৰ্বপুৰুষৰ নামত তেওঁলোকৰ সামৰ্থ্য অনুযায়ী দান দিব লাগে। ইয়াৰ ফলত পূৰ্বপুৰুষসকল সুখী হয় আৰু তেওঁলোকৰ বংশধৰসকলৰ সকলো সমস্যা দূৰ হয়। কেৱল এয়াই নহয়, জীৱনৰ আৰ্থিক সমস্যাৰ পৰা অতি সোনকালে সকাহ পায়।
Leave A Comment