জানি লওঁক ইউৰিক এচিডৰ পৰা পৰিত্ৰাণ পোৱাৰ কেইটামান সহজ উপায়

ভৰিৰ আঙুলিৰ বিষ, গোৰোহাৰ জ্বলা-পোৰা বা শৰীৰৰ হাড় ফুলি যোৱাৰ দৰে  তীব্ৰ বিষ - এই সকলো বোৰ শাৰীৰিক অসুবিধা আমাৰ বাবে নতুন নহয়। এই সমূহো ইউৰিক এচিড বৃদ্ধি পোৱাৰ বাবেই হয়৷ 

খাদ্যৰ পৰা উৎপন্ন হোৱা ইউৰিক এচিড তেজৰ সৈতে মিহলি হৈ বৃক্কত উপনীত হয়। বৃক্কই  প্ৰস্ৰাৱৰ জৰিয়তে শৰীৰৰ পৰা এই দূষিত পদাৰ্থ আঁতৰ কৰে। কিন্তু যেতিয়া শৰীৰত ইউৰিক এচিডৰ স্তৰ যথেষ্ট বৃদ্ধি হয়, তেতিয়া বৃক্কৰ বাবে সেই অতিৰিক্ত এচিড আঁতৰ কৰা সম্ভৱ নহয়। ফলস্বৰূপে, শৰীৰৰ বিভিন্ন অংশত ইউৰিক এচিড জমা হয়, তাৰ পিছত গাঁঠিত বিষ আৰম্ভ হয়। ইয়াৰ বাবে অনিয়ন্ত্ৰিত খাদ্যাভ্যাস মুখ্যতঃ দায়ী। এই লেখাটোৰ জৰিয়তে জানক এই ৰোগ হ’লে কোনবোৰ পাচলি খাব নালাগে-

পালেং শাক: পালেং শাক ভিটামিন আৰু খনিজ পদাৰ্থ সমৃদ্ধ। ইয়াৰ বাহিৰেও এই শাকত  এণ্টি-অক্সিডেণ্ট আছে৷ যি শৰীৰৰ ৰোগ প্ৰতিৰোধ প্ৰণালী বৃদ্ধি কৰাত সহায় কৰে। পালেং শাকত অক্সালেট থাকে, যি শৰীৰত ইউৰিক এচিডৰ স্তৰ বৃদ্ধি কৰে। গতিকে যদি শৰীৰত ইউৰিক এচিডৰ স্তৰ বেছি হয়, তেন্তে এই পাচলি নোখোৱাই ভাল।

বিলাহী: বিলাহী  প্ৰায় সকলোৰে প্ৰিয়। এই পাচলিটো মাহজাতীয় শস্যৰ পৰা পাতৰ মাংসলৈকে সকলো আঞ্জাতে প্ৰয়োজনীয়। ইয়াত  আঁহ অধিক থাকে। বিলাহীৰ অক্সালেটৰ স্তৰও উচ্চ। সেয়েহে, চিকিৎসকে ইউৰিক এচিডৰ ৰোগীসকলক এই পাচলি নাখাবলৈ পৰামৰ্শ দিয়ে।

 ভেন্দী : বহুতে ভেন্দী খাবলৈ খুউব ভাল পায়৷ অৱশ্যে, এই  পাচলি বেছিকৈ  খালে তেজত ইউৰিক এচিডৰ স্তৰ বৃদ্ধি হ'ব পাৰে। গতিকে যদি ইউৰিক এচিডৰ সমস্যা হয়,ভেন্দী  পৰিহাৰ কৰা ভাল।