ডিজিটেল ডেস্কঃ বৰ্তমান এক অশান্তজৰ্জৰ পৰিস্থিতিৰ মাজেৰে গৈ আছে মধ্যপ্ৰাচ্য৷ইজৰাইল-হামাছৰ সংঘৰ্ষত সহস্ৰাধিক লোকৰ মানৱ অধিকাৰ ভংগ হৈছে৷বহু লোকে সকলো হেৰুৱাই সৰ্বশ্ৰান্ত হৈ পৰিছে৷
আজি জানো আহক এই সংঘৰ্ষজৰ্জৰ ইতিহাসৰ এটা বিশেষ কাহিনীৰ বিষয়ে-
১৯৯৫ চনৰ ৪ নৱেম্বৰত তেতিয়াৰ ইজৰাইলৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী ইটজাক ৰবিনে টেল আভিভৰ কিংছ স্কোৱাৰত শান্তি সমাৱেশত অংশগ্ৰহণ কৰে। এক লাখ লোকৰ ভিৰৰ সৈতে হোৱা কথা-বতৰাত ৰবিনে কয় যে, ‘মই সদায় বিশ্বাস কৰিছিলো যে বেছিভাগ মানুহেই শান্তি বিচাৰে আৰু ইয়াৰ বাবে আমি ৰিস্ক ল’বলৈ সাজু।’
অছলো চুক্তিৰ সমৰ্থনত এই সমাৱেশ অনুষ্ঠিত কৰা হৈছিল৷ এই চুক্তি ইজৰাইল আৰু পেলেষ্টাইন লিবাৰেশ্যন অৰ্গেনাইজেশ্যনৰ মাজত স্বাক্ষৰিত হৈছিল৷এই চুক্তিৰ লক্ষ্য আছিল দশক দশক পুৰণি ইজৰাইল-পেলেষ্টাইন সংঘাতত দুয়োটা পক্ষৰ মাজত শান্তিৰ কাঠামো স্থাপন কৰা।
নিশা ৯.৩০ বজাত এই সমাৱেশৰ অন্ত পৰে। ৰবিনে চিটি হলৰ পৰা নামি নিজৰ গাড়ীৰ খোলা দুৱাৰৰ ফালে গৈ থাকোঁতে এজন ইহুদী যুৱকে তেওঁক বেৰেটা ৮৪এফ .৩৮০ এচিপি কেলিবাৰৰ ছেমি অটোমেটিক পিষ্টলেৰে গুলীয়াই হত্যা কৰে। ততাতৈয়াকৈ ৰবিনক চিকিৎসালয়লৈ লৈ যোৱা হয় কিন্তু ৰক্তক্ষৰণ আৰু হাওঁফাওঁ ফাটি যোৱাৰ ফলত তেওঁৰ মৃত্যু হয়।
ইটজাক ৰবিনৰ হত্যাকাণ্ডই তেওঁৰ ১৪ বছৰ পূৰ্বে হত্যা কৰা ইজিপ্তৰ প্ৰাক্তন ৰাষ্ট্ৰপতি আনোৱাৰ সাদাতৰ ভাগ্যৰ কথা সোঁৱৰাই দিছিল।অশান্ত মধ্যপ্ৰাচ্যত শান্তি আনিবলৈ চেষ্টা কৰাৰ বাবে ইটজাক ৰবিন আৰু আনোৱাৰ সাদাতক শান্তিৰ নোবেল বঁটা প্ৰদান কৰা হৈছিল। কিন্তু নোবেল, আৰু তেওঁলোকৰ শান্তি প্ৰতিষ্ঠাৰ প্ৰচেষ্টাই তেওঁলোকৰ প্ৰাণ কাঢ়ি নিয়ে।
কাকতলীয়াভাৱে তেওঁলোকৰ হত্যাকাৰীসকল আছিল নিজৰ সম্প্ৰদায়ৰ উগ্ৰ সদস্য, যিয়ে শান্তিৰ পোষকতা কৰি নিজৰ দেশক "প্ৰতাৰণা" কৰাৰ বাবে নেতৃত্বক হত্যা কৰিছিল।
১৯৪৮ চনত জন্ম হোৱাৰ পাছৰে পৰা ইজৰাইলে নিজৰ আৰব প্ৰতিবেশী দেশৰ সৈতে সংঘাতত লিপ্ত হৈছে আৰু এনেকুৱাই বিৰোধিতা আছিল যে নৱজাত জাতিটোৱে পাঁচখন আৰব দেশৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হৈছিল। ইহুদী জাতিয়ে যুদ্ধ কৰি জয়ী হৈছিল আৰু শান্তিৰ বাবে কূটনৈতিক পথো মসৃণ কৰিছিল।
১৯৬৭ চনৰ ছয়দিনীয়া যুদ্ধৰ পাছত ইজৰাইলে আৰব প্ৰতিবেশী দেশসমূহৰ পৰা অধিক ভূখণ্ড দখল কৰে -- ইজিপ্তৰ পৰা চিনাই উপদ্বীপ আৰু গাজা ষ্ট্ৰিপ, জৰ্ডানৰ পৰা পশ্চিম পাৰ আৰু পূব জেৰুজালেম, আৰু ছিৰিয়াৰ পৰা গোলান হাইটছ।
অৰ্থনৈতিক সংকটৰ সন্মুখীন হোৱা ইজিপ্তে আমেৰিকা আৰু অন্যান্য পশ্চিমীয়া শক্তিৰ প্ৰবল সমৰ্থনত ইজৰাইলক প্ৰতিহত কৰাত অসুবিধা পাইছিল। কিন্তু ১৯৬৭ চনত হোৱা অপমানত নতুন ৰাষ্ট্ৰপতি আনোৱাৰ সাদাতে হেৰুৱা ভূখণ্ড পুনৰ লাভ কৰিবলৈ ইহুদী ৰাষ্ট্ৰৰ ওপৰত সাহসী আক্ৰমণ চলাবলৈ বাধ্য হয়।
১৯৭৩ চনত ইহুদী পঞ্জিকাৰ আটাইতকৈ পবিত্ৰ দিন যোম কিপ্পুৰত ইজিপ্তই ছিৰিয়াৰ সৈতে মিলি ইজৰাইলৰ ওপৰত আকস্মিক আক্ৰমণ চলায়। ইহুদী সেনাই পবিত্ৰ দিনটো পালন কৰাত ব্যস্ত হৈ থকাৰ সময়তে মিছৰ আৰু ছিৰিয়াৰ সেনাই ক্ৰমে চিনাই উপদ্বীপ আৰু গোলান উচ্চতাত প্ৰৱেশ কৰে। ইৰাক আৰু জৰ্ডানৰ দৰে আন আৰব ৰাষ্ট্ৰসমূহেও ১৯৭৩ চনৰ যুদ্ধত ইজিপ্ত আৰু ছিৰিয়াক সমৰ্থন কৰিছিল।
আক্ৰমণৰ পাছত ইজৰাইলৰ প্ৰতিৰক্ষা বাহিনীয়ে প্ৰতিআক্ৰমণ কৰি গোলান উচ্চতা আৰু চিনাই উপদ্বীপৰ বেছিভাগ অংশ পুনৰ দখল কৰে। ইজৰাইল বিজয়ী হৈ ওলাই আহিল, কিন্তু যথেষ্ট ক্ষতিগ্ৰস্ত হয়।
ইজিপ্তৰ আনোৱাৰ সাদাতে উপলব্ধি কৰিলে যে হেৰুৱা ভূখণ্ড সামৰিক অভিযানৰ জৰিয়তে পুনৰ জয় কৰিব নোৱাৰি। গতিকে তেওঁ কূটনৈতিক পথ গ্ৰহণ কৰি ইজৰাইলৰ হাতত হেৰুৱা ভূখণ্ড উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত আমেৰিকাৰ সমৰ্থন বিচাৰিলে।
১৯৭৭ চনত সাদাতে জেৰুজালেমলৈ সাহসী যাত্ৰা আৰম্ভ কৰে, ইজৰাইলৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী মেনাচেম বিগিনক দখল কৰা চিনাই উপদ্বীপৰ বিনিময়ত শান্তি চুক্তিৰ প্ৰস্তাৱ দিয়ে।প্ৰাৰম্ভিক অনিচ্ছা সত্ত্বেও ইজৰাইলে আমেৰিকাৰ বুজাই-বঢ়াই শান্তিৰ সুযোগ লৈছিল। আনোৱাৰ সাদাতক ইজৰাইললৈ আমন্ত্ৰণ জনোৱা হৈছিল আৰু ১৯৭৭ চনৰ নৱেম্বৰ মাহত ইজৰাইলৰ সংসদ নেচেটৰ অধিৱেশনৰ পূৰ্বে তেওঁ ভাষণ দিছিল।
১২ দিনৰ আলোচনা আৰু আমেৰিকাৰ ৰাষ্ট্ৰপতি জিমি কাৰ্টাৰ মধ্যস্থতাকাৰী হিচাপে কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰাৰ পাছত ইজিপ্তৰ আনোৱাৰ সাদাত আৰু ইজৰাইলৰ মেনাচেম বেগিনে ১৯৭৮ চনৰ ১৭ ছেপ্টেম্বৰত হোৱাইট হাউছত কেম্প ডেভিদ চুক্তিত স্বাক্ষৰ কৰে। চুক্তিসমূহে ইজিপ্ত আৰু ইজৰাইল দুয়োখনেই নিজৰ প্ৰাথমিক লক্ষ্যত উপনীত হোৱাটো নিশ্চিত কৰিছিল -- ইজিপ্তই চিনাই উপদ্বীপ পুনৰ লাভ কৰিছিল আৰু ইজৰাইলে আৰব ৰাষ্ট্ৰৰ পৰা প্ৰথম আনুষ্ঠানিক স্বীকৃতি লাভ কৰিছিল।
সেই বছৰতে সাদাত আৰু বেগিনে শান্তিৰ নোবেল বঁটা লাভ কৰে আৰু পাছৰ বছৰত ইজিপ্ত-ইজৰাইলৰ শান্তি চুক্তিত স্বাক্ষৰ কৰে।
