ডিজিটেল ডেস্কঃ বহুতৰে খাদ্য খোৱাৰ পিছত মিঠা কিবা এটা খোৱাৰ অভ্যাস আছে। চকলেট হওক বা আইচক্ৰীম হওক বা যিকোনো ডিজাৰ্ট ৰাতিৰ আহাৰ খোৱাৰ পিছত মিঠা কিবা এটা খোৱাটো বেলেগ আনন্দ। কিন্তু মাজে মাজে মিঠাই খোৱাৰ কোনো ক্ষতি নাই যদিও যদি ই আপোনাৰ অভ্যাসত পৰিণত হৈছে তেন্তে সাৱধান হোৱাটো প্ৰয়োজন। ৰাতিৰ আহাৰ খোৱাৰ পিছত মিঠা খোৱাৰ ফলত বহুতো গুৰুতৰ স্বাস্থ্যজনিত সমস্যাৰ সন্মুখীন হ’ব পাৰে।
আচলতে আমি যি মিঠা খাওঁ তাত চেনি বহুত থাকে। আমি সকলোৱে জানো যে অতিৰিক্ত পৰিমাণৰ চেনি আমাৰ বাবে ক্ষতিকাৰক। গতিকে আমি প্ৰতিদিনে ৰাতিৰ আহাৰ খোৱাৰ পিছত মিঠা খালে কি হয় জানো আহক
ওজন দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি পায়
বিশেষজ্ঞসকলে কয়, ‘আমি যেতিয়া মিঠা খাওঁ তেতিয়া তেজত চেনিৰ মাত্ৰা বৃদ্ধি পায়। তাৰ পিছত কিছু সময়ৰ পিছত কমি যায়। এই উত্থান-পতনৰ বাবে ৰাতি আমাৰ টোপনি আধৰুৱা হৈ থাকে। ইয়াৰ প্ৰভাৱ হ’ল পিছদিনা ৰাতিপুৱা এজনে বহুত ভাগৰুৱা অনুভৱ কৰে। ইয়াৰ বাহিৰেও ৰাতিৰ আহাৰ খোৱাৰ পিছত মিঠা খালে নিজকে মেৰামতি কৰি সুস্থ হোৱাৰ পৰিৱৰ্তে শৰীৰে গ্লুক’জক শক্তিলৈ ৰূপান্তৰিত কৰি থাকে। বহু গৱেষণাৰ পৰা দেখা গৈছে যে গভীৰ নিশা মিঠা খালে ইনচুলিনৰ সংবেদনশীলতা হ্ৰাস পায়, যাৰ ফলত বিপাকীয় ক্ৰিয়াত প্ৰভাৱ পৰে। ৰাতি প্ৰচুৰ পৰিমাণে মিঠা খালে ওজন বেছি খৰকৈ বৃদ্ধি পায়।
টোপনিৰ ওপৰত প্ৰভাৱ পেলায়
ৰাতি মিঠা খালে আমাৰ টোপনি নষ্ট হ’ব পাৰে। চেনিয়ে টোপনি নিয়ন্ত্ৰণ কৰা মেলাটনিন নিয়ন্ত্ৰণ কৰে আৰু লগতে কৰ্টিছল (ষ্ট্ৰেছ হৰম’ন) বৃদ্ধি কৰে। ইয়াৰ প্ৰভাৱ হ’ল টোপনি হয় কম আহে নহয় দেৰিকৈ আহে। ইয়াৰ উপৰিও মিঠা বস্তুত কাৰ্বহাইড্ৰেট বেছি থাকে, যিয়ে শৰীৰক শক্তিশালী কৰি ৰখাত সহায় কৰে। এনে পৰিস্থিতিত ৰাতি মিঠা খালে মগজু অধিক সক্ৰিয় হৈ পৰে, যাৰ ফলত আমাৰ টোপনিৰ চক্ৰত প্ৰভাৱ পৰে।
তেজত চেনিৰ মাত্ৰা দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি পায়
যদি ডায়েবেটিছ ৰোগীয়ে নিতৌ ৰাতিৰ আহাৰ খোৱাৰ পিছত মিঠা খায়, তেন্তে তেওঁলোকৰ স্বাস্থ্যজনিত সমস্যা বাঢ়ি যায়। বিশেষজ্ঞসকলে কয় যে ৰাতি বেছিকৈ মিঠা সেৱন কৰিলে তেজত চেনিৰ মাত্ৰা দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি পায়। যাৰ বাবে নিউৰ’পেথী, ৰেটিনোপেথী আৰু বৃক্ক সম্পৰ্কীয় সমস্যাৰ দৰে বহুতো স্বাস্থ্যজনিত সমস্যা বৃদ্ধি পাব পাৰে। ইয়াৰ উপৰিও দৈনিক ৰাতি মিঠাই খালে টাইপ-২ ডায়েবেটিছ আৰু মেদবহুলতাৰ সম্ভাৱনা বৃদ্ধি পায়। হৃদৰোগৰো সম্ভাৱনা আছে।
ৰাতিৰ মিঠা খাদ্যাভ্যাস কেনেকৈ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব পাৰি
বিশেষজ্ঞসকলে কয় যে ৰাতি মিঠাই খোৱাৰ হেঁপাহ বন্ধ কৰিবলৈ হ’লে নিজৰ অভ্যাস আৰু খাদ্যাভ্যাস সলনি কৰিব লাগিব। ইয়াৰ বাবে শুকান ফল আৰু গোটা শস্য গ্ৰহণ কৰি মেগনেছিয়াম বা ক্ৰ’মিয়ামৰ দৰে পুষ্টিকৰ উপাদানসমূহ পূৰণ কৰিব পাৰে।
ৰাতিৰ আহাৰত কাৰ্বহাইড্ৰেট, প্ৰটিন আৰু স্বাস্থ্যকৰ চৰ্বিযুক্ত খাদ্য খাব লাগে। এনে কৰিলে আপোনাৰ পেটটো দীৰ্ঘসময় ধৰি ভৰি থাকিব। যদি কিবা মিঠা খাবলৈ মন যায় তেন্তে কিছু মিঠা ফল, ডাৰ্ক চকলেটৰ সৰু টুকুৰা বা মৌৰ সৈতে দৈ খাব পাৰে। ইচ্ছা কৰিলে ডালচেনি বা কেমোমিলৰ দৰে বনৌষধি চাহও খাব পাৰে। যিটো স্বাস্থ্যকৰ আৰু লগতে অলপ মিঠা। লগতে মনত ৰাখিব যে শৰীৰত পানীৰ অভাৱ হোৱা উচিত নহয়, পিয়াহ লাগিলেও কেতিয়াবা মিঠা খাবলৈ মন যায়।
ইয়াৰ বাহিৰেও ৰাতিৰ আহাৰ খোৱাৰ পিছত নিজকে আন কোনো কামত নিয়োজিত কৰি ৰাখক যেনে: কিতাপ পঢ়া বা ফুৰিবলৈ যোৱা ইত্যাদি। ইয়াৰ ফলত আপোনাৰ মনোযোগ মিঠাৰ পৰা আঁতৰি থাকিব। যদি আপুনি মিঠা বহুত ভাল পায়, তেন্তে ৰাতিপুৱা খাব পাৰে। কাৰণ সেই সময়ত আমাৰ বিপাকীয় ক্ৰিয়া অতি সক্ৰিয় হৈ থাকে।