ডিজিটেল ডেস্কঃ বৃক্ক আমাৰ শৰীৰৰ এটা অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ অঙ্গ। শৰীৰৰ অৱশিষ্ট তেজৰ পৰা পৃথক কৰা আৰু প্ৰস্ৰাৱৰ জৰিয়তে ইয়াক নিষ্কাশন কৰাটো বৃক্কৰ কাৰ্য। অৰ্থাৎ, বৃক্কে মানৱ শৰীৰত ফিল্টাৰৰ দৰে কাম কৰে। আৰু যদি এই বৃক্কত কোনো সমস্যা হয়, ই আমাৰ স্বাস্থ্যপ্ৰভাৱিত কৰে।
আজিকালি, বহুলোক বৃক্কৰ ৰোগত আক্ৰান্ত হয়। বহুতে এই ৰোগটোৰ বিষয়ে বুজি নাপায় আৰু মানুহে বুজি পোৱালৈকে ৰোগটো ইমানগুৰুতৰ হৈ পৰে যে যাৰবাবে মৃত্যুমুখত পৰিব লগা হয়। দেশত মৃত্যুৰ হাৰৰ এক মুখ্য কাৰণ হৈছে দীৰ্ঘম্যাদী বৃক্কৰ ৰোগ (চিকেডি)। যদি আপুনি অসাৱধানতাবশতঃ কিছুমান খাদ্য খায় যি আপোনাৰ বৃক্কৰ সমস্যা সৃষ্টি কৰিব পাৰে, সেইবোৰ কি পৰীক্ষা কৰক।
ভজা মুৰ্গীৰ মাংস খোৱা পৰিহাৰ কৰিব
ভজা মাংস যেনে বেকন, চচেজ, হট ডগ, ডেলি মাংস আৰু বাৰ্গাৰ পেটিয়ে বৃক্কৰ স্বাস্থ্যৰ বাবে দুগুণ বিপদাশংকা সৃষ্টি কৰে। ইয়াত উচ্চ পৰিমাণৰ ছডিয়াম থাকে। নেচনেল কিডনী ফাউণ্ডেচনে পৰামৰ্শ দিয়ে যে স্বাস্থ্যৱান লোকসকলে প্ৰতিদিনে ২,৩০০০ মিলিগ্ৰামতকৈ অধিক ছডিয়াম গ্ৰহণ কৰিব নোৱাৰে। প্ৰতিদিনে ২,৩০০ মিগ্ৰা (মিগ্ৰা)তকৈ অধিক ছডিয়াম সেৱন কৰিলে ৰক্তচাপ বৃদ্ধি হ'ব পাৰে আৰু লগতে বৃক্কৰ ওপৰত অতিৰিক্ত চাপ পৰিব পাৰে। বিশেষজ্ঞসকলে বিশ্বাস কৰে যে মাংসৰ পৰা আহৰণ কৰা প্ৰ'টিনে বৃক্ক সম্পৰ্কীয় ৰোগৰ সম্ভাৱনা বহুগুণে বৃদ্ধি কৰিব পাৰে।
পিজ্জা ক্ষতিকাৰক
যদি আপুনি বগা ব্ৰেড ক্ৰাষ্ট, উচ্চ ছডিয়াম বিলাহী চছ, চীজ আৰু সংসাধিত মাংস যেনে চচেজ বা পেপাৰনিৰে তৈয়াৰ কৰা পিজ্জা অত্যাধিক উপভোগ কৰে, আপুনি প্ৰকৃততে আপোনাৰ বৃক্কৰ ক্ষতি কৰি আহিছে।
চুপে বৃক্কক ৰুগীয়া কৰি তোলে
চৰ্দি বা ফ্লুৰ দৰে লক্ষণ অনুভৱ কৰোঁতে ডিঙিৰ বিষ হ্ৰাস কৰিবলৈ প্ৰায়ে চুপ খোৱা হয়। কিন্তু চুপত থকা নিমখৰ পৰিমাণে শৰীৰত ছডিয়ামৰ স্তৰ বৃদ্ধি কৰিব পাৰে। যিটো আপোনাৰ বৃক্কৰ বাবে স্বাস্থ্যকৰ নহয়। চিকেন চুপ, বিশেষকৈ বজাৰত উপলব্ধ, প্ৰতি কাপত 800 মিগ্ৰাতকৈ অধিক ছডিয়াম থাকে। সেয়েহে, যদি আপুনি চুপ খাব বিচাৰে, পাচলিৰ স্ক্ৰেপ, বনৌষধি আৰু ছডিয়াম-মুক্ত মচলা ব্যৱহাৰ কৰিব।
ফ্ৰেঞ্চ ফ্ৰাইৰ পৰা পৰিত্ৰাণ পাবলৈ
আলু হৈছে আটাইতকৈ বেছি ব্যৱহাৰযোগ্য পাচলি। ইয়াক উতলাই বা ৰন্ধা-বোৱা কৰি খালেহে স্বাস্থ্যকৰ বুলিব পাৰি। কিন্তু তেলত ভজা আলু আপোনাৰ বৃক্কৰ বাবে ভাল নহয়। এনে পৰিস্থিতিত, এই সকলোবোৰ খাদ্য যেনে ফ্ৰেঞ্চ ফ্ৰাই, হেছ ব্ৰাউন, আলুৰ চিপচ বা আলুৰ পেনকেকে আপোনাৰ বৃক্কৰ কোনো ভাল কাম নকৰে। দৰাচলতে, আলুত পটাছিয়াম অধিক থাকে, যি সাধাৰণতে খনিজ হয়, কিন্তু ইয়াৰ ফলত বৃক্কৰ সমস্যা হয়।
