ডিজিটেল ডেস্কঃ মাত্ৰ তিনি ঘণ্টা খোজ কাঢ়িবলৈ ওলাই আহিছিল। চৌত্ৰিশ বছৰীয়া লুকাছ মেকক্লিছে কেতিয়াও সপোনতো ভবা নাছিল যে চিনাকি ৰাস্তা এটাত খোজ কাঢ়ি যোৱাৰ সময়ত এনে বিপদ তেওঁৰ জীৱনৰ কাষ চাপিব। লুকাছে উত্তৰ কেলিফৰ্ণিয়াৰ চান্টা ক্ৰুজৰ পাহাৰীয়া পথত খোজ কাঢ়ি ওলাই আহিছিল। কিছু সময় খোজকাঢ়ি যোৱাৰ পিছত বাট হেৰুৱাই পেলালে। অৱশেষত ১০ দিনৰ পাছত লুকাছক উদ্ধাৰকাৰীয়ে হাবিত উদ্ধাৰ কৰে।
১১ জুনত লুকাছে খোজ কাঢ়িবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। যাত্ৰা মাত্ৰ তিনি ঘণ্টাৰ বাবে বিশেষ একো নাছিল। আনকি, তেওঁৰ লগত মোবাইল ফোন নাছিল। লুকাছৰ পৰিয়ালটোও তেওঁৰ নিৰুদ্দেশৰ বিষয়ে অজ্ঞাত আছিল। ১৬ জুনত লুকাছে পৰিয়ালৰ ৰাতিৰ আহাৰ গ্ৰহণত উপস্থিত নোহোৱাত তেওঁলোক চিন্তিত হৈ পৰিছিল। আৰক্ষীক অৱগত কৰা হয়। সন্ধান আৰম্ভ হয়।
৯ ৰাতি ১০ দিনৰ পিছত উদ্ধাৰ হয় লুকাছ। শ্বেৰিফৰ কাৰ্যালয়ে জনোৱা মতে, কেইবাজনো লোকে হাবিৰ পৰা আহি সহায়ৰ বাবে কান্দোন শুনা বুলি জনাইছে। কিন্তু ঠিক ক’ৰ পৰা শব্দটো আহিছে সেয়া স্পষ্ট হোৱা নাছিল। চান্টা ক্ৰুজ শ্বেৰিফৰ কাৰ্যালয়ে ড্ৰ’ন ব্যৱহাৰ কৰি লুকাছক বিচাৰিছিল। কে-৯ স্নিফাৰ কুকুৰ এটাও মাতি অনা হ’ল।
উদ্ধাৰকাৰীক দেখি লুকাছে কান্দি কান্দি উঠিল। সেইদিনা তেওঁৰ ওজন ১৩ কেজি কমিছে। প্ৰথম চিকিৎসাৰ পিছত তেওঁৰ শৰীৰত কোনো ডাঙৰ আঘাত পোৱা নগ’ল। লুকাছে কয়, এই ১০ দিনত মই গোটেই বছৰটো খোজ কাঢ়িলোঁ। ফোয়াৰাৰ পৰা জোতাৰে ভৰা পানী খালোঁ। বনৰীয়া ফল খাই দিনটো কটালে। সহায় বিচাৰি চিঞৰি থকাটো শ্বাসৰুদ্ধ হৈ পৰিল। মই ভাগৰি পৰিছো।”
তেওঁ আৰু ক’লে, “এদিন এটা পাহাৰীয়া সিংহই মোক খেদি ফুৰিছিল। কিছু সময় মোৰ পিছে পিছে গৈ থাকিল। যদিও মই তেওঁৰ পৰা মোৰ দূৰত্ব বজাই ৰাখিছিলো।”
লুকাছে কেতিয়াও ভবা নাছিল যে তেওঁ চিনাকি ৰাস্তা এটাত বাট হেৰুৱাব। তেওঁ ক’লে, “মই এই ৰাস্তাটো বহুবাৰ খোজ কাঢ়িছো। কিন্তু শেহতীয়াকৈ বন্য অগ্নিকাণ্ডৰ ফলত ট্ৰেইলৰ চিনবোৰ মচি পেলোৱাৰ বাবে আমি পথটো হেৰুৱাই পেলালোঁ। প্ৰতিদিনে ভাবিছিলোঁ ৰাতি ৮ বজাৰ ভিতৰত ঘৰলৈ উভতি আহিম।” শেষত তেওঁ লগতে কয়, "মই গোটেই জীৱন ইয়াতেই বাস কৰি আহিছো, উত্তৰৰ পৰা দক্ষিণলৈ বহু কঠিন পথ অতিক্ৰম কৰিছো।" আমাৰ পাহাৰবোৰ ইমান নিষ্ঠুৰ যে কেতিয়াও বুজি নাপাওঁ।”
Continue Reading
