ডিজিটেল ডেস্কঃ প্ৰটিন আমাৰ শৰীৰৰ বাবে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ পুষ্টিকৰ উপাদান, ইয়াৰ জৰিয়তে আমাৰ পেশীবোৰ গঢ় লৈ উঠে, যিয়ে শৰীৰক শক্তিশালী কৰে। ইয়াৰ লগতে এই পুষ্টিকৰ উপাদানটো হৰম’ন আৰু এনজাইমৰ ভাৰসাম্য ৰক্ষাৰ বাবেও প্ৰয়োজনীয়
প্ৰটিন হৈছে এনে এবিধ পুষ্টিকৰ পদাৰ্থ যিয়ে শৰীৰক সুস্থ কৰি ৰখাত সহায় কৰে। ইয়াত এমিনো এচিড থাকে, গতিকে ই শৰীৰক শক্তিশালী কৰি তোলে আৰু কোষ মেৰামতি কৰাত সহায় কৰে। এই কাৰণেই আমাৰ ছাল, হাড়, চুলি, পেশী আৰু আন বহুতো অংগৰ স্বাস্থ্যৰ বাবে নিয়মীয়াকৈ প্ৰটিন ভিত্তিক খাদ্য গ্ৰহণ কৰাটো অতি প্ৰয়োজনীয়।
যদি আমি প্ৰটিন ভিত্তিক খাদ্য খোৱা বন্ধ কৰো তেন্তে আমাৰ শৰীৰত বহুত বিৰূপ প্ৰভাৱ পৰিব।
প্ৰটিন কমিলে কি কি হয় জানি লওক
১) প্ৰটিনৰ অভাৱে ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতাৰ ওপৰত বেয়া প্ৰভাৱ পেলায়, যাৰ বাবে সংক্ৰমণৰ সম্ভাৱনা বৃদ্ধি পায় আৰু আপুনি অধিক বেমাৰত পৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে।
২) যেতিয়া শৰীৰত প্ৰটিনৰ অভাৱ হয় তেতিয়া পেশীবোৰে আমাৰ হাড়ৰ পৰা প্ৰটিন শোষণ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে, যাৰ ফলত হাড়বোৰ দুৰ্বল হৈ পৰে।
৩) প্ৰটিনৰ অভাৱত আমাৰ শৰীৰত বিষ হয় কাৰণ পেশীবোৰ দুৰ্বল হৈ পৰে।
৪) শিশুৰ বিকাশৰ বাবেও প্ৰটিন প্ৰয়োজনীয়, এই পুষ্টিকৰ উপাদানৰ অভাৱে সামগ্ৰিক বৃদ্ধিত প্ৰভাৱ পেলায়।
৫) যদি আপুনি সম্পূৰ্ণ টোপনি আৰু প্ৰচুৰ খাদ্য খোৱাৰ পিছত শৰীৰত ভাগৰুৱা অনুভৱ কৰিছে তেন্তে নিশ্চিতভাৱে আপুনি প্ৰটিনৰ অভাৱৰ সন্মুখীন হৈছে।
৬) প্ৰটিনৰ অভাৱৰ বাবে আমাৰ শৰীৰটো হঠাতে ফুলিবলৈ আৰম্ভ কৰে, কাৰণ শৰীৰে শক্তি পাবলৈ অধিক চাপ দিব লগা হয়।
৭) প্ৰটিনৰ অভাৱৰ বাবে আমাৰ শৰীৰে নতুন কোষ তৈয়াৰ কৰাত অসুবিধাৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হয়, লগতে সুস্থ হ’বলৈও সময় লাগে।
৮) মুখ আৰু ছালত ফুলাৰ কাৰণ হৈছে প্ৰটিনৰ অভাৱ, পেটত ফুলাৰ বাবেও ই দায়ী।
৯) প্ৰটিন আমাৰ চুলিৰ বাবেও প্ৰয়োজনীয়, যদি নাথাকে তেন্তে আমাৰ চুলি শুকান আৰু নিৰ্জীৱ দেখাবলৈ আৰম্ভ কৰে, ইয়াৰ লগতে চুলি সৰা সমস্যাও উদ্ভৱ হয়।
১০) আমাৰ নখৰ স্বাস্থ্যৰ বাবেও প্ৰটিন অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। যদি এই পুষ্টিকৰ উপাদানসমূহ উপলব্ধ নহয়, তেন্তে নখৰ সংক্ৰমণ আৰু নখ ভাঙি যোৱাৰ আশংকা থাকে।
উল্লেখ্য যে কণী, মাংস আৰু মাছক সাধাৰণতে প্ৰটিনৰ সমৃদ্ধ উৎস বুলি গণ্য কৰা হয়, গতিকে নিৰামিষভোজীসকলৰ বাবে এই পুষ্টিকৰ উপাদানসমূহৰ বিকল্প কম। প্ৰটিন পাবলৈ নিৰামিষ খাদ্য খোৱা লোকে কোনবোৰ খাদ্য খাব পাৰে জানো আহক। সেয়া হল- দাইল, ছয়াবিন, বাদাম, গাখীৰ, মাশ্বৰূম, বীন, ৰাজমাহ, ছিয়া ছীডছ, মাখন, ছীজ আদি।
