ডিজিটেল ডেস্কঃ কলেষ্টেৰল বৃদ্ধি হোৱাটো হাৰ্ট এটেকৰ লক্ষণ। সময়মতে কলেষ্টেৰল নিয়ন্ত্ৰণ নকৰিলে ই বহু গুৰুতৰ ৰোগৰ কাৰণ হৈ পৰিব পাৰে। কলেষ্টেৰল কেৱল হৃদযন্ত্ৰৰ লগত জড়িত ৰোগ নহয়, ডায়েবেটিছৰো কাৰণ হৈ পৰিব পাৰে। আমি কিছুমান ঘৰুৱা উপায় চেষ্টা কৰি কলেষ্টেৰল নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব পাৰো। আমাৰ পাকঘৰত থকা বস্তুবোৰ কলেষ্টেৰল নিয়ন্ত্ৰণত উপযোগী হ’ব পাৰে। আমাৰ ঘৰত মছলা হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰা তেজপাত কলেষ্টেৰল নিয়ন্ত্ৰণত ফলপ্ৰসূ। কলেষ্টেৰল নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ তেজপাত কেনেকৈ খাব লাগে জানো আহক।
তেজপাতৰ পুষ্টিকৰ উপাদান
তেজপাতত বহুতো ঔষধি গুণ আছে। ইয়াত কেলচিয়াম, আইৰণ মেংগানিজৰ দৰে খনিজ পদাৰ্থ পোৱা যায়। তেজপাতত প্ৰচুৰ পৰিমাণে ভিটামিন, এণ্টি অক্সিডেণ্ট আৰু এণ্টি-ইনফ্লেমেটৰী থাকে। ইয়াত থকা পুষ্টিকৰ উপাদানে কলেষ্টেৰল আৰু গ্লুক’জ নিয়ন্ত্ৰণত সহায় কৰে।
ইয়াৰ উপকাৰিতা
তেজপাতৰ পানী স্বাস্থ্যৰ বাবে অতি উপকাৰী। দৈনিক ৪-৫ টা তেজপাত উতলাই তাত মৌ মিহলাই খাব লাগে। কলেষ্টেৰল হ্ৰাস কৰাত সহায় কৰিব।
তেজপাত পানীত উতলাই তাত মৌ দি বনৌষধি চাহ বনাওক। ইয়াক নেমুৰ ৰসৰ লগত মিহলাই ল’ব পাৰে। এই চাহ সুস্বাদু হোৱাৰ লগতে স্বাস্থ্যৰ উপকাৰো লাভ কৰে।
তেজপাতে ব্যঞ্জনৰ সোৱাদ বৃদ্ধি কৰে। গ্ৰেভি ব্যঞ্জনত তেজপাত বিশেষভাৱে ব্যৱহাৰ কৰা হয়। তেল আৰু মছলা কমকৈ থকা ব্যঞ্জনতো তেজপাত দিব পাৰি, যিটো স্বাস্থ্যৰ বাবে উপকাৰী।
এই ৰোগবোৰতো ই উপকাৰী
কলেষ্টেৰলৰ উপৰিও তেজপাতৰ সহায়ত ডায়েবেটিছ, শ্বাস-প্ৰশ্বাসজনিত ৰোগ, ওজন হ্ৰাস, দাঁত মজবুত কৰা, দাঁতৰ আলু ফুলা কমোৱা আৰু ঘা ভাল হোৱাত সহায় কৰে। শীতকালত তেজপাত সেৱন কৰিলে ঠাণ্ডা আৰু ফ্লু আঁতৰাই ৰাখে। ইয়াৰ এণ্টি-ইনফ্লেমেটৰী গুণ আছে যিয়ে শৰীৰ ফুলা আৰু মূৰৰ বিষৰ দৰে সমস্যা দূৰ কৰে।