ডিজিটেল ডেস্ক: সনাতন ধৰ্মত দেৱ-দেৱীৰ লগতে বহুতো গছ-গছনিও ঐশ্বৰিক বুলি গণ্য কৰা হৈছে। এনে বহু গছ-গছনি, নদী-পাহাৰৰ লগত বহুতো ধৰ্মীয় বিশ্বাস সংলগ্ন হৈ আছে। আহঁত গছ তাৰ ভিতৰত অন্যতম। আহঁত গছৰ পূজাৰ বিশেষ গুৰুত্ব শাস্ত্ৰত উল্লেখ কৰা হৈছে। পৌৰাণিক বিশ্বাস অনুসৰি আহঁত গছত দেৱ-দেৱীৰ লগতে ভূত আৰু পূৰ্বপুৰুষৰো বাসস্থান। শনিবাৰে আহঁত গছৰ সন্মুখত চাকি জ্বলাই শনি দোষৰ পৰা মুক্তি পাব পাৰি বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। শনিবাৰে আহঁত পূজাৰ বাবে উত্তম দিন, আনহাতে দেওবাৰে পূজা কৰাটো অশুভ বুলি গণ্য কৰা হয়। ইয়াৰ লগত জড়িত পৌৰাণিক বিশ্বাস জানি লওক।
আহঁত পূজাৰ লগত জড়িত কিছুমান বিশেষ নিয়ম আছে। দেওবাৰে আহঁত গছৰ পূজা কৰাটো অশুভ বুলি গণ্য কৰা হয়। দেওবাৰে ইয়াক পূজা কৰিলে অৰ্থনৈতিক অৱস্থাৰ অৱনতি ঘটাৰ উপৰিও শাৰীৰিক সমস্যাৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হয়। দেওবাৰে আহঁত গছ পূজা নকৰাৰ আঁৰত এটা কিংবদন্তি আছে। কিংবদন্তি অনুসৰি সাগৰৰ মন্থনৰ পৰা মাতৃ লক্ষ্মী আৰু ভগ্নী অলক্ষ্মী দুয়ো ওলাই আহিল। দুয়ো ভগ্নীয়ে ভগৱান বিষ্ণুৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা কৰি নিজৰ বাবে থাকিবলৈ ঠাই বিচাৰিলে।
পুৰাণ অনুসৰি ভগৱান বিষ্ণুৱে দেৱী লক্ষ্মী আৰু তেওঁৰ ভগ্নী দুয়োকে আহঁত গছত বাস কৰিবলৈ ঠাই দিছিল। এইদৰে দুয়ো ভগ্নীয়ে আহঁত গছত থাকিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে। এবাৰ ভগৱান বিষ্ণুৱে মাতা লক্ষ্মীক বিয়াৰ প্ৰস্তাৱ দিওঁতে লক্ষ্মীয়ে প্ৰথমে ভগ্নী দৰিদ্ৰা ওৰফে অলক্ষ্মীৰ বিবাহৰ বাবে অনুৰোধ কৰিছিল। কিন্তু অলক্ষ্মীয়ে কামনা কৰিছিল যে পূজা নকৰা ব্যক্তিৰ লগত তেওঁৰ বিয়া হওক।
দৰিদ্ৰাৰ ইচ্ছা অনুসৰি ভগৱান বিষ্ণুৱে দৰিদ্ৰাক এনে এজন ঋষিৰ লগত বিয়া কৰাই দিলে। বিয়াৰ পাছত ভগৱান বিষ্ণুৱে দৰিদ্ৰা আৰু তেওঁৰ স্বামী ঋষিক দেওবাৰে নিজৰ বাসস্থান আহঁত গছত বাস কৰিবলৈ ঠাই দিছিল। তেতিয়াৰ পৰাই দেওবাৰে আহঁত গছত দৰিদ্ৰা অৰ্থাৎ অলক্ষ্মী বাস কৰে বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। দেওবাৰে আহঁত পূজা কৰিলে অলক্ষ্মী অসুখী হয় আৰু ঘৰত দৰিদ্ৰতা আহে। সেইবাবেই দেওবাৰে আহঁত গছৰ পূজা কৰা উচিত নহয়।
Continue Reading
