ডিজিটেল ডেস্কঃ আপোনালোকে নিশ্চয় ব্ৰহ্ম মুহূৰ্ত শব্দটো শুনিছে। হিন্দু ধৰ্মত এই সময়ৰ অতি গুৰুত্ব আছে। ধৰ্মগ্ৰন্থৰ পৰা আৰম্ভ কৰি ঋষি আৰু বয়োজ্যেষ্ঠসকললৈকে এই মুহূৰ্তক অতি উপকাৰী বুলি বৰ্ণনা কৰা হৈছে। ইয়াক দেৱতাৰ সময় বুলি গণ্য কৰা হয়। এই সময়ত সাৰ পোৱাটো মানুহৰ বাবে সৰ্বোত্তম বুলি গণ্য কৰা হয়। কোৱা হয় যে যি ব্যক্তি এই সময়ত সাৰ পায়, তেওঁৰ বুদ্ধি চোকা হৈ পৰে আৰু তেওঁৰ স্বাস্থ্যও সুস্থ হৈ থাকে। এই সময়ত উপাসনা কৰি ঈশ্বৰক স্মৰণ কৰাটোও অতি উত্তম বুলি গণ্য কৰা হয়।
সময়
হিন্দু ধৰ্মত ব্ৰহ্ম মুহুৰ্ত মানে ৰাতিপুৱাৰ সময়। হিন্দু ধৰ্মত এই সময়খিনি ৰাতিপুৱা সাৰ পোৱাৰ উত্তম সময় বুলি গণ্য কৰা হয়। এই সময়ত ৰাতি শেষ হৈ দিন আৰম্ভ হয়। ব্ৰহ্ম মুহূৰ্তৰ সময় পুৱা ৪ বজাৰ পৰা ৫.৩০ বজালৈ বিবেচনা কৰা হয়। ইয়াৰ সময়সীমা ডেৰ ঘণ্টা।
উপাসনা
শাস্ত্ৰৰ মতে এই সময়খিনি মানুহৰ বাবে সাৰ পোৱাৰ উত্তম সময় বুলি গণ্য কৰা হয়। এই সময়ত সাৰ পালে বেমাৰবোৰ আঁতৰি যায় আৰু স্বাস্থ্য উন্নত হয়। ব্ৰহ্ম মুহূৰ্তত উঠি পূজা কৰিলে ভগৱান সন্তুষ্ট হয় আৰু তেওঁৰ কৃপাও লাভ কৰে।
দেৱতাৰ আগমন
শাস্ত্ৰ মতে অতীজৰে পৰা ঋষিসকলে এই সময়ত উঠিছিল আৰু স্নান আদি কৰি ঈশ্বৰৰ পূজা-পাতলত লিপ্ত হৈছিল। এই সময়ক দেৱতাৰ সময় বুলি গণ্য কৰা হয়। এই সময়ত দেৱতা আৰু পূৰ্বপুৰুষৰ আগমন ঘটে বুলি বিশ্বাস কৰা হয়।
ব্ৰহ্ম মুহূৰ্তত বিচনাৰ পৰা উঠিলে মানুহ সুস্বাস্থ্যৰ অধিকাৰী হয়। মন সতেজ হয় আৰু ৰোগমুক্ত হয়। জীৱনলৈও আহে সুখ।
