ডিজিটেল ডেস্কঃ কোনো পৰিমাণৰ মদে নিৰাপদ নহয়। বিজ্ঞানসন্মতভাৱে বুজি লওঁক মদৰ কেনে আৰু কি প্ৰভাৱ পৰে। সুৰাপান কৰাৰ পাছত প্ৰথমে মদ আপোনাৰ পেটলৈ যায় য'ত ইয়াৰ ১০-১৫% শোষণ হয় আৰু বাকী বেছিভাগেই ক্ষুদ্ৰান্ত্ৰত শোষিত হয়। কিছু পৰিমাণে এলক’হল পেটৰ পৰা শোষণ হৈ তেজৰ লগতে যকৃতলৈ যায়। যকৃত আৰু পেট উভয়তে এবিধ এনজাইম থাকে - এলক’হল ডিহাইড্ৰ’জেনেজ যিয়ে এলক’হল (অৰ্থাৎ ইথানল) এচিটালডিহাইডলৈ ৰূপান্তৰিত কৰে যিটো ইথানলৰ তুলনাত অধিক বিষাক্ত।
লিভাৰে এই এচিটালডিহাইডক এচিটেটলৈ ৰূপান্তৰিত কৰে যিটো সহজে হজম হয়! কিন্তু সমস্যাৰ সৃষ্টি হয় যেতিয়া এলকহলে লিভাৰৰ ক্ষমতা অতিক্ৰম কৰে! ইয়াৰ বাহিৰেও লিভাৰে এলকহল এচিটেটলৈ ৰূপান্তৰিত কৰাৰ লগে লগে কিছু পৰিমাণৰ এলকহল তেজৰ জৰিয়তে সমগ্ৰ শৰীৰত বিয়পি পৰে। লিভাৰে শৰীৰৰ সকলো ধৰণৰ বিষাক্ত পদাৰ্থ নিৰ্মূল কৰে! কিন্তু মদ খাই আমি ক্ষমতাতকৈ অধিক কামৰ দায়িত্ব লিভাৰক দিওঁ...সেইবাবেই আপুনি নিশ্চয় শুনিছে যে বেছিকৈ মদ খোৱাসকলৰ লিভাৰ পচি যায়।
তেজত দ্ৰৱীভূত মদ হৃদযন্ত্ৰৰ মাজেৰে সমগ্ৰ শৰীৰত পৰিবহণ হয়। যেতিয়া এলকহল হাওঁফাওঁত উপনীত হয় তেতিয়া ইয়াৰ কিছু অংশ হাওঁফাওঁৰ এলভিঅ’লি (সৰু সৰু বায়ুৰ মোনা)ত বাষ্পীভৱন হয় যিবোৰ আমাৰ উশাহৰ লগত ওলাই আহে। এইটোৱেই হৈছে মদ্যপান কৰি গাড়ী চলোৱা পৰীক্ষাৰ সময়ত ব্ৰেথলাইজাৰত জুখিব পৰা এলক’হল।
মদৰ লগত মিহলি তেজ দ্ৰুত পাম্প কৰাৰ বাবে পেশীত প্ৰটিন গঠন প্ৰক্ৰিয়া লেহেমীয়া হয়, সেইবাবেই জিমলৈ যোৱা লোকে (বা যিকোনো ব্যক্তিয়ে) মদ খাব নালাগে বুলিও কোৱা হয়, নহ’লে ব্যায়ামৰ লাভ দেখা নাযায় ! মদ্যপানে আমাৰ সহানুভূতিশীল স্নায়ুতন্ত্ৰক উদ্দীপিত কৰে যিয়ে আমি যুঁজিম নে পলায়ন কৰিম সেইটো নিৰ্ণয় কৰে। অৰ্থাৎ হৃদস্পন্দন বাঢ়ি যায়! সেইবাবেই মদ খালে গৰম অনুভৱ হয় আনকি ঘাম ওলায়! এই কাৰণেই মানুহে মদক চৰ্দিৰ পৰা মুক্তিৰ ঔষধ হিচাপে গণ্য কৰে।
মদ যেতিয়া তেজৰ যোগেদি মগজুলৈ যায় তেতিয়া ই আমাৰ মেজাজ, আমাৰ সুখ, মনোযোগ, টোপনি, হজম, স্থিৰতা, প্ৰেৰণা আদি নিয়ন্ত্ৰণ কৰা স্নায়ুসংবহনকাৰী চেৰ’টনিন আৰু ড’পামিনক প্ৰভাৱিত কৰে। এই কাৰণে মদ খোৱাৰ পিছত আপুনি আনন্দ লাভ কৰিব, সুখ অনুভৱ কৰিব, ভয় বা লাজ কম অনুভৱ কৰিব, কিন্তু হজম শক্তি, স্থিৰতা, মনোনিৱেশ, টোপনি ইত্যাদি বিঘ্নিত হ’ব পাৰে। মদ্যপানে মগজুৰ আন দুটা নিউৰ’ট্ৰান্সমিটাৰ – GABA আৰু glutamate ৰ ভাৰসাম্যও বিঘ্নিত কৰে! ইয়াৰ ফলত আপোনাৰ শৰীৰৰ মটৰ কাৰ্য্য যেনে খোজ কঢ়া, কথা কোৱা ইত্যাদিত প্ৰভাৱ পৰে।সেইবাবেই আপুনি নিশ্চয় দেখিছে যে যিসকল লোকে বেছিকৈ মদ্যপান কৰে, খোজ কাঢ়িলে লৰচৰ কৰে আৰু সঠিকভাৱে কথা ক’ব নোৱাৰে আৰু তাতোকৈ ডাঙৰ কথা, তেওঁলোকে সামাজিক ভয় হেৰুৱাৰ বাবে একো ভয় নকৰে সেইবাবেই এজন মদ্যপায়ীয়ে কেতিয়াবা এনেকুৱা কাম কৰিব পাৰে যিবোৰ তেওঁ স্বাভাৱিক অৱস্থাত ৰাজহুৱাভাৱে কৰিবলৈ ভয় কৰে। উদাহৰণস্বৰূপে মাজ ৰাস্তাত থিয় হৈ পুলিচক গালি-গালাজ কৰিব পাৰে, তেনেকৈয়ে পেণ্ট খুলি উলংগ হৈ দৌৰিব পাৰে।
মদ্যপানৰ বাবে পিটুইটাৰী গ্ৰন্থিয়ে ADH (Antidiuretic Hormone) হৰম’নৰ নিঃসৰণ হ্ৰাস কৰে। এই কাৰণেই মদ খোৱা ব্যক্তিয়ে সঘনাই প্ৰস্ৰাৱ কৰিবলগীয়া হয়। অৰ্থাৎ আপুনি খোৱাতকৈ বেছি প্ৰস্ৰাৱ কৰে আৰু বিপদজনকভাৱে ডিহাইড্ৰেচন হ’ব পাৰে! তাতোকৈ বেয়া কথাটো হ’ল মদ্যপায়ীৰ কিডনীয়ে অধিক প্ৰস্ৰাৱ উৎপন্ন কৰে আৰু লগতে ইলেক্ট্ৰ’লাইটও হেৰুৱাই পেলায়! অৰ্থাৎ মদ্যপায়ীজনৰ পুনৰ জলসিঞ্চনৰ ক্ষমতাও কমি যায়! মদ্যপানে এড্ৰিনেলিন নিঃসৰণ বৃদ্ধি কৰে! মানসিক চাপ বাঢ়িব পাৰে! অৰ্থাৎ হৃদস্পন্দন দ্ৰুত হয়।
এতিয়া মদ্যপানৰ পৰিমাণ, মদ্যপানৰ কম্পাঙ্ক, আপোনাৰ স্বাস্থ্য, লিংগ, বয়স, জেনেটিক্স আদি বহু কথাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে এজনে কিমান মদ্যপান কৰে বা মদৰ কিমান প্ৰভাৱ পৰে! উদাহৰণস্বৰূপে, মহিলাৰ শৰীৰত চৰ্বিৰ শতকৰা হাৰ বেছি হোৱাৰ বাবে তেজৰ পৰিমাণ কিছু হ্ৰাস পায়, সেয়েহে যদি বাকী সকলো কাৰক স্থিৰ কৰি ৰখা হয় তেন্তে একে ওজনৰ পুৰুষ আৰু মহিলাই একে পৰিমাণৰ মদ্যপান কৰিলেও মহিলাৰ ক্ষেত্ৰত ইয়াৰ প্ৰভাৱ অলপ বেছি হয়।
খালী পেটত সুৰা সেৱন কৰিলে মদ্যপান পেটৰ পৰা ক্ষুদ্ৰান্ত্ৰলৈ সোনকালে পাৰ হৈ যায় আৰু সোনকালে শোষিত হয়, যাৰ ফলত ইয়াৰ প্ৰভাৱ সোনকালে প্ৰভাৱিত হয়।
হেংগ অভাৰ কি? ওপৰত উল্লেখ কৰা প্ৰভাৱ যিমান দিনলৈকে থাকিব তেতিয়ালৈকে হেংগ অভাৰ চলি থাকিব। অত্যাধিক মদ্যপানৰ ফলত প্ৰচুৰ পৰিমাণে মদ্যপান পোনপটীয়াকৈ তেজত চলাচল কৰে বা মদ্যপান বিপজ্জনক ৰূপত (এচিটালডিহাইড) থাকিব পাৰে।
আৰু লিভাৰে ইয়াক এচিটেটলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিবলৈ পৰ্যাপ্ত সময় নাপায়! ইয়াৰ ফলত হেংগ অভাৰো বৃদ্ধি পাব পাৰে! মদ্যপান কৰা লোকৰ হেংগঅভাৰ আৰু ডায়েৰিয়াৰো কাৰণ হ’ল ডিহাইড্ৰেচন! পাচনতন্ত্ৰৰ অসুখৰ বাবে বমি, এচিডিটি আদিও মদ্যপানৰ পাৰ্শ্বক্ৰিয়া হিচাপে দেখা দিব পাৰে।
বি:দ্ৰ: বহু বস্তু স্বাস্থ্যৰ বাবে ক্ষতিকাৰক, মদো ঠিক তেনেকুৱাই.. পঢ়ক আৰু নিজেই সিদ্ধান্ত লওক
Continue Reading
