ডিজিটেল ডেস্ক : শ্ৰীমদ্ভগৱদগীতাই
মহাভাৰত যুদ্ধৰ সময়ত অৰ্জুনক দিয়া ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণৰ শিক্ষাৰ বৰ্ণনা কৰিছে। শ্ৰীকৃষ্ণৰ
শিক্ষাই মানুহক কৰ্ম আৰু ধৰ্মৰ প্ৰকৃত জ্ঞানৰ প্ৰতি সচেতন কৰি তোলে। গীতা আটাইতকৈ প্ৰভাৱশালী
শাস্ত্ৰ। ভাগৱতক ভগৱানৰ গীত বুলি কোৱা হয়।
গীতাৰ বহুমূলীয়া কথাই মানুহক জীৱন-যাপনৰ সঠিক পথ দেখুৱায়। গীতাই জীৱনত ধৰ্ম, কৰ্ম আৰু প্ৰেমৰ পাঠ শিকায়। গীতা জীৱনৰ এক সম্পূৰ্ণ দৰ্শন আৰু ইয়াক অনুসৰণ কৰা ব্যক্তিয়ে জীৱনত কেতিয়াও হতাশ হ’বলগীয়া নহয়। গীতাত শ্ৰীকৃষ্ণই মানৱ ধ্বংসৰ ৫টা কাৰণ দাঙি ধৰিছে।
জানো আহক মানুহ ধ্বংস হোৱাৰ ৫টা কাৰণ-
১. গীতাত শ্ৰীকৃষ্ণই কৈছে যে মানুহৰ
ধ্বংসৰ পাঁচটা কাৰণ হৈছে-টোপনি, ক্ৰোধ, ভয়, ভাগৰ আৰু এলাহ অভ্যাস!
২. শ্ৰীকৃষ্ণই গীতাত কৈছে যে কেৱল
ধনেৰে মানুহ ধনী নহয়, প্ৰকৃত ধনী হ’ল সেইজন যাৰ ভাল চিন্তা, মধুৰ আচৰণ আৰু সুন্দৰ
ব্যৱহাৰ হয়।
৩. শ্ৰীকৃষ্ণই কৈছে যে কোনো কাৰণতে
সাহস হেৰুৱাব নালাগে। যেতিয়ালৈকে আপোনাৰ ভাল চিন্তা-চৰ্চা নহয় তেতিয়ালৈকে আপোনাৰ
ভাল দিন নাহে।
৪. গীতাত লিখা আছে যে অধিক সুখত
বা অধিক দুখত কোনো সিদ্ধান্ত লোৱাটো উচিত নহয়, কাৰণ এই দুয়োটা পৰিস্থিতিয়ে আপোনাক
সঠিক সিদ্ধান্ত লোৱাত সহায় নকৰে।
৫. আপোনাৰ নিজকে সলনি কৰাৰ ক্ষমতা
নাই, তেন্তে ঈশ্বৰক বা ভাগ্যক দোষাৰোপ কৰাৰ কোনো অধিকাৰ নাই!