ডিজিটেল ডেস্কঃ মাখি এটাও যাতে পাৰ হ’ব নোৱাৰে, চন্দুকটোৰ নিৰাপত্তা এনেকুৱা আছিল। কেৱল চন্দুকটোৱেই নহয়, য’ত চন্দুকটো ৰখা হৈছিল, সেই অট্টালিকাটো বাদেই, অট্টালিকাৰ তলৰ ৰাস্তাটোতো কঠোৰভাৱে নিৰীক্ষণ কৰা হৈছিল। দিনে নিশাই তাত সশস্ত্ৰ নিৰাপত্তাৰক্ষীয়ে ঘূৰি ফুৰিছিল। বিশেষ চোৰাংচোৱাগিৰিৰ বাবে তাত গোটেই থানা এখনেই প্ৰতিষ্ঠা কৰা হৈছিল। সেই নিৰাপত্তা প্ৰদান কৰা হৈছিল এটুকুৰা হীৰাক৷
কিন্তু ইমান কঠোৰ নিৰাপত্তা ব্যৱস্থা ভংগ কৰি এক কোটি ডলাৰৰ সেই হীৰা চুৰি হৈছিল। যাৰ মূল্য বৰ্তমান ভাৰতীয় মুদ্ৰাত প্ৰায় ৮২৬ কোটি। এই ‘এণ্টৱাৰ্প ডাইমণ্ড হেষ্ট’ক লৈ এতিয়াও বহু প্ৰশ্ন উত্থাপন হৈ আহিছে৷
২০০৩ চনত বেলজিয়ামৰ এণ্টৱাৰ্পত চুৰি হৈছিল এই হীৰাটো। কোনে চুৰি কৰিলে, কেনেকৈ চুৰি হ’ল, আজিও ৰহস্য হৈয়েই আছে। চুৰিৰ সন্দেহত গ্ৰেপ্তাৰ হ’ল এজন লোকক। কিন্তু চুৰিৰ মাষ্টাৰমাইণ্ড আছিল নে নহয়, সেই চুৰিৰ ক্ষেত্ৰত তেওঁ কিমানখিনি ভূমিকা লৈছিল সেয়া এতিয়াও জানিব পৰা হোৱা নাই।
এণ্টৱাৰ্পৰ ডাইমণ্ড ডিস্ট্ৰিক্টৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ বহুমহলীয়া ডাইমণ্ড চেণ্টাৰটোত হীৰাটুকুৰা আছিল। তাত বিশ্বৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ পৰা অহা হীৰাৰ ব্যৱসায় হয়। তাত এশৰো অধিক হীৰা ব্যৱসায়ী কাৰ্যালয় আছে। ডাইমণ্ড চেণ্টাৰৰ মাটিৰ পৰা দুমহল তলত চন্দুকটো ৰখা হৈছিল।
নিৰাপদ বুকুৰ ভিতৰৰ পৰা প্ৰায় ১০০টা হীৰা বাকচ চুৰি হয়। চোৰে চেষ্টা কৰিলেও বাকী থকা বাকচটো নিব পৰা নাছিল। এণ্টৱাৰ্পৰ আৰক্ষী বিষয়া পেট্ৰিক পেইয়ে কয় যে ইমান নিৰাপদ উচ্চ ঘৰৰ পৰা হীৰা চুৰি হ’ব পাৰে বুলি বিশ্বাস কৰাটো কঠিন।
ডাইমণ্ড চেণ্টাৰৰ সন্মুখৰ পথটোত ২৪ ঘণ্টাই নিৰাপত্তাৰক্ষীয়ে পহৰা দিছিল। তাত বহুতো কেমেৰা স্থাপন কৰা হৈছিল। ই পথচাৰীৰ গতিবিধি ধৰি ৰাখিছিল। সেই পথত যান-বাহনৰ চলাচলতো নিষেধাজ্ঞা আৰোপ কৰা হৈছিল।
অট্টালিকাটোত প্ৰৱেশ আৰু প্ৰস্থান কৰা লোকসকলৰ ফটো তোলা হৈছিল। তেনেস্থলত কোনে চুৰি কৰিলে?
অভিযুক্তজন আছিল ইটালীৰ টুৰিনৰ এজন সৰু সময়ৰ হীৰা ব্যৱসায়ী। নাম লিওনাৰ্ডো নটাৰবাৰ্টোলো। তেওঁ পত্নী আৰু সন্তানৰ সৈতে এণ্টৱাৰ্পৰ উপকণ্ঠ অঞ্চলত বাস কৰিছিল। স্থানীয় লোকে দাবী কৰে যে লিওনাৰ্ডো চুৰিকাৰ্যৰ লগত জড়িত হোৱা মানুহ মুঠেই নাছিল। পৰিয়ালৰ লগত সময় কটাই ভালপোৱা মানুহ। আজৰি সময়ত ফুটবল খেলিছিল।
যদিও লিঅ’নাৰ্ডোৰ নাম টুৰিন আৰক্ষীৰ ৰেকৰ্ডত কেইবাবাৰো দেখা গৈছিল। ক্ষুদ্ৰ চুৰি আৰু ডকাইতিৰ অভিযোগ আছিল সেইবোৰ। কিন্তু এণ্টৱাৰ্পৰ ডাইমণ্ড চেণ্টাৰত চুৰি হোৱাৰ পূৰ্বে ২০ বছৰ ধৰি লিঅ’নাৰ্ডো কোনো অপৰাধৰ সৈতে জড়িত নাছিল। আৰক্ষীৰ মতে, তেওঁ আচলতে এটা ডাঙৰ খেল খেলি আছিল। গোপনে অপৰাধীৰ এটা দলত যোগদান কৰিছিল। এইটোও হ’ব পাৰে যে, তেওঁ কেইবাজনো অপৰাধীৰ পৰিকল্পনা কৰি এই কাম কৰিছিল।
তদন্তত প্ৰকাশ পাইছে যে চুৰিৰ পূৰ্বে লিঅ’নাৰ্ডোৱে মাহত এবাৰ ডাইমণ্ড চেণ্টাৰলৈ গৈছিল। কিন্তু চুৰিৰ আগৰ সপ্তাহটোত তেওঁ প্ৰায় প্ৰতিদিনে গৈছিল। একেদিনাই দুই তিনিবাৰ যোৱা বুলি কেমেৰাত ধৰা পৰিল। আৰক্ষীৰ মতে, তেওঁ আগতে গোটেই অঞ্চলটো আয়ত্ত কৰিবলৈ গৈছিল। চাৰিওফালে সুৰক্ষা ব্যৱস্থা পৰীক্ষা কৰিছিল৷
আৰক্ষীয়ে জনোৱা মতে, ২০০৩ চনৰ ১৫ৰ পৰা ১৬ ফেব্ৰুৱাৰীৰ ভিতৰত এই চুৰি সংঘটিত হৈছিল। শুকুৰবাৰে সন্ধিয়া ৭ বজাত বন্ধ হৈ পৰে ডাইমণ্ড চেণ্টাৰৰ দুৱাৰ। লিঅ’নাৰ্ডোক শেষবাৰৰ বাবে সেই নিশা চন্দুকৰ সন্মুখত ঘূৰি থকা দেখা গৈছিল।
পিছদিনা শনিবাৰে নিশা তিনিজনমান মানুহে লিফটেৰে ছন্দুকটো ৰখা ঠাইলৈ নামি আহিছিল। শুকুৰবাৰে ডাইমণ্ড চেণ্টাৰ বন্ধ হোৱাৰ আগতেই হয়তো তেওঁলোক সোমাইছিল। অৱশ্যে কেনেকৈ সেই সম্পৰ্কে এতিয়াও বিভ্ৰান্তিৰ সৃষ্টি হয়৷
চন্দুকটো য’ত আছিল তাত যিকোনো গতিবিধি ধৰা পেলাবলৈ গতি ডিটেক্টৰ স্থাপন কৰা হৈছিল। সেই যন্ত্ৰত অভিযুক্তই ছিলিকন স্প্ৰে’ কৰিছিল। ফলত যন্ত্ৰটোৱে তেওঁলোকৰ গতিবিধি ধৰিব পৰা নাছিল।
য’ত চন্দুকটো ৰখা হৈছিল, তাত এটা লাইট ডিটেক্টৰও আছিল। সেই চৌহদটোৰে কোনোবাই যদি খোজ কাঢ়ি যায় তেন্তে লাইট ডিটেক্টৰটোৱে ধৰা পেলায়। সেই যন্ত্ৰত অভিযুক্তই ক’লা টেপ মেৰিয়াই লৈছিল। ফলত ইচ্ছামতে খোজ কঢ়াৰ পাছতো লাইট ডিটেক্টৰত ধৰা নপৰিল।
চন্দুকৰ কাষতে এটা কোঠা আছিল। সেই কোঠাটোৰ ভিতৰত ধাতুৰ বাকচ এটাত চন্দুকৰ চাবিটো আছিল। বাকচটো ভাঙি চাবিটো উলিওৱা হয়। কিন্তু কেৱল চাবিটোৱেই নহয়, চন্দুকটো খুলিবলৈ এটা গোপন ক’ড (পাছৱৰ্ড)ৰ প্ৰয়োজন। অভিযুক্তই সেই পাছৱৰ্ডটো কেনেকৈ পালে, তাতো বিভ্ৰান্তিৰ সৃষ্টি হয়৷
চন্দুকৰ দুৱাৰখন ২ ফুট বহল আছিল। কঠিন ধাতুৰে নিৰ্মিত। সেই দুৱাৰখনত এটা চুম্বক আছিল। দুৱাৰখন খুলিলে চুম্বক দুটা ইটোৱে সিটোৰ পৰা পৃথক হৈ পৰে। ফলত কোনোবাই খুলিলে এলাৰ্ম বাজি উঠিব। এই এলাৰ্মটোৱে থানাৰ আৰক্ষী বিষয়াসকলক সতৰ্ক কৰি তুলিব৷
কিন্তু চুৰিৰ দিনটোত তেনেকুৱা একো নহ’ল। চন্দুকৰ দুৱাৰ লগ হোৱা ঠাইত চুম্বক দুটুকুৰা ৰখা হৈছিল। অভিযুক্তই চুম্বকৰ অংশটো অক্ষত অৱস্থাত ৰাখি বাকী অংশখিনি কাটি পেলায়। ফলত চুম্বক দুটা ইটোৱে সিটোৰ পৰা পৃথক হ’ব নোৱাৰিলে। সেইবাবেই এলাৰ্মো নাবাজিল৷
সেই কটা অংশটোৰ মাজেৰে অভিযুক্তজনে চন্দুকৰ ভিতৰলৈ সোমাইছিল। আৰক্ষীৰ হিচাপ অনুসৰি পৰৱৰ্তী চাৰি-পাঁচ ঘণ্টা ধৰি এই ডকাইতি চলিল। অভিযুক্তই কেৱল হীৰাহে চুৰি কৰিছিল। হীৰা ঘড়ী, গহনা ল’বলৈ চেষ্টা কৰা নাছিল। ইমানখিনি একেলগে ল’ব নোৱাৰাৰ বাবে এৰি থৈ গ’ল।
আৰক্ষীৰ তদন্তত দেখা গৈছে যে অভিযুক্তই ডাইমণ্ড চেণ্টাৰৰ সকলো কোঠা আৰু দুৱাৰৰ ভুৱা চাবি বনাই লৈছিল। আনকি অট্টালিকাটোৰ তলত থকা গেৰেজৰ চাবিটোও বনাইছিল। সেই গেৰেজৰ এখন দুৱাৰেৰে ডাইমণ্ড ডিষ্ট্ৰিক্টৰ বাহিৰৰ ৰাস্তাবোৰলৈ যাব পৰা যায়। সেই ৰাস্তাৰে গ’লে থানাৰ সন্মুখেৰে পাৰ হ’বলগা নহৈছিল।
আৰক্ষীৰ মতে লিঅ’নাৰ্ডোৱে সেই দুৱাৰৰ বিষয়ে জানিবলৈকে হীৰা কেন্দ্ৰত কাম কৰিছিল। ডকাইতিৰ পিছত তেওঁ আৰু তেওঁৰ সহযোগীসকল সেই দুৱাৰেদি পলায়ন কৰে।
আৰক্ষীৰ মতে চুৰিৰ পিছত চোৰকেইটা এণ্টৱাৰ্পৰ লিঅ’নাৰ্ডোৰ ঘৰলৈ গৈছিল। ইয়াৰ পিছত তেওঁ ৰাতিৰ আন্ধাৰত চহৰ এৰি গুচি গ’ল। মহানগৰীৰ পৰা প্ৰায় ৪৮ কিলোমিটাৰ নিলগৰ এখন হাবিত সমবেত হয় অভিযুক্ত। তাতে বেগ এটা পেলাই দিলে। আৰু গোটেই অধ্যায়টোৰ প্ৰথম ভুলটো কৰিলে।
বেগটোত এটা গ্লভছ, হীৰা থকা খাম, কিছু নথি-পত্ৰ আৰু টকা আছিল। এজন ব্যক্তিয়ে হাবি পৰিষ্কাৰ কৰিবলৈ আহি বেগটো দেখিলে। আৰক্ষীক অৱগত কৰে। পুলিচ আহি দেখিলে বেগটোত আৰু এটা সৰু বেগ আছে। তাৰ ভিতৰত আছিল এখন দোকানৰ বিল। সেই বিলখন দেখি আৰক্ষীয়ে লিঅ’নাৰ্ডোৰ সৈতে সম্পৰ্ক বিচাৰি পালে।
ইয়াৰ পিছতে আৰক্ষীয়ে ডাইমণ্ড চেণ্টাৰৰ বুকুৰ ওচৰলৈ গৈ লিঅ’নাৰ্ডোৰ নিজৰ হীৰা বাকচটোত তালাচী চলায়। দেখা যায় যে ই অক্ষত অৱস্থাত আছে। ইয়াৰ পিছত আৰক্ষীয়ে লিঅ’নাৰ্ডোৰ ঘৰলৈ গৈ ১৭টা হীৰা উদ্ধাৰ কৰে, যাৰ প্ৰমাণ পত্ৰ ডাইমণ্ড চেণ্টাৰৰ চন্দুকত ৰখা হৈছিল। অৰ্থাৎ লিওনাৰ্ডো যে সেইবোৰৰ মালিক সেই কথা প্ৰমাণিত হয়।
চুৰিৰ এসপ্তাহৰ পাছত লিঅ’নাৰ্ডো ডাইমণ্ড চেণ্টাৰত থকা নিজৰ কাৰ্যালয়লৈ যায়। একো হোৱা নাই যেন অভিনয় কৰে। তাৰ পিছত আৰক্ষীয়ে গ্ৰেপ্তাৰ কৰে। জেৰা আৰম্ভ হ’ল। অৱশ্যে তেওঁ চুৰিৰ কথা স্বীকাৰ কৰিলে নে নাই সেই কথা সদৰী কৰা নাই আৰক্ষীয়ে। অনুমান কৰা হৈছে যে আৰক্ষীয়ে তেওঁৰ পৰা একো স্বীকাৰোক্তি ল’ব পৰা নাছিল। বছৰ বছৰ ধৰি তদন্ত আৰু বিচাৰ চলি আহিছে। কিন্তু হীৰাটো এতিয়াও উদ্ধাৰ হোৱা নাই।