ডিজিটেল ডেস্কঃ দেৱালী, দীপাৱলী বা দ্বীপান্বিতা চাৰি-পাঁচ দিনীয়া ভাৰতীয় পোহৰৰ উৎসৱ। প্ৰতি বছৰে শৰৎ কালত কাতি মাহৰ অমাবস্যা তিথিত এই উৎসৱ পালন কৰা হয়। এই উৎসৱ অত্যন্ত জনপ্ৰিয় আৰু ই অন্ধকাৰৰ বিৰুদ্ধে পোহৰৰ, বেয়াৰ বিৰুদ্ধে ভালৰ আৰু অজ্ঞানৰ বিৰুদ্ধে জ্ঞানৰ বিজয়ক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে।
ভাৰতৰ প্ৰতিটো অঞ্চলত এই পোহৰৰ উৎসৱ উদযাপন কৰাৰ সুকীয়া পদ্ধতি আছে। ২০২৩ চনৰ দীপাৱলীলৈ আগ্ৰহেৰে বাট চাই থকাৰ সময়তে দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত এই আনন্দময় অনুষ্ঠানটো কেনেদৰে উদযাপন কৰা হয় সেই বিষয়ে অন্বেষণ কৰোঁ আহক।
১) উত্তৰ ভাৰত: উত্তৰ ভাৰতত দীপাৱলী অতি উৎসাহ আৰু আনন্দৰে পালন কৰা হয়। মানুহে ঘৰ চাফা কৰি সজাই তোলে, তেলৰ চাকি জ্বলায়, আতচবাজী ফুটায়। তাত মিঠাই আৰু উপহাৰৰ আদান-প্ৰদান এক সাধাৰণ পৰম্পৰা। পৰিয়ালৰ লোকে দেৱী লক্ষ্মী আৰু ভগৱান গণেশক পূজা কৰিবলৈ আয়োজন কৰে।
২) দক্ষিণ ভাৰত: ইয়াত ঘৰবোৰ ৰঙীন ৰংগোলী ডিজাইনেৰে সজাই তোলে আৰু দেৱী মহালক্ষ্মীক আদৰিবলৈ তেলৰ চাকি জ্বলোৱা হয়। মানুহে বিভিন্ন ধৰণৰ মিঠাই আৰু মচলাযুক্ত খাদ্য প্ৰস্তুত কৰে আৰু ইয়াত আতচবাজী ফুটোৱাতো এটা সাধাৰণ প্ৰথা।
৩) পশ্চিম ভাৰত: পশ্চিম ভাৰতত দীপাৱলীৰ আৰম্ভণি হয় বসু বৰাছৰ পৰা, যিটো দিনত গৰু আৰু গৰু পোৱালিক পূজা কৰা হয়। এই উৎসৱ নৰকা চতুৰ্দশীলৈকে বিস্তৃত হৈ থাকে। মানুহে গাই ধুই, গাত তেল লগাই নতুন কাপোৰ পিন্ধে। মূল দীপাৱলী দিৱসত লক্ষ্মী পূজা পতা হয়। ইয়াত ভাই-ভনীৰ মাজৰ বন্ধন উদযাপনৰ উৎসৱ 'ভাউ বীজ'ৰ সৈতে দেৱালীৰ সামৰণি পৰে।
৪) পূব ভাৰত: পূব ভাৰতৰ পশ্চিমবংগত দীপাৱলী কালি পূজাৰ লগত মিলি যায়। ভাৰতৰ বাকী অংশই লক্ষ্মী দেৱীক পূজা কৰাৰ বিপৰীতে বাঙালীসকলে অশুভ ধ্বংসকাৰী কালী দেৱীক পূজা কৰে। বিশদ মূৰ্তি শোভাযাত্ৰা আৰু সাংস্কৃতিক অনুষ্ঠানৰ আয়োজন কৰা হয়। আনহাতে ওড়িশাত দীপাৱলী উদযাপন কৰা হয় চাকি আৰু ৰঙীন মাটিৰ ৰংগোলিৰে।
৫) অসমঃ অসমতো দেৱালী ধুমধামেৰে উদযাপন কৰা হয়। সকলোৱে ঘৰ দুৱাৰ চফা কৰি ৰাখে। চাকিৰে পোহৰাই তোলে। কলগছ পোতে। কলগছতো বন্তি জ্বলায়। ঘৰ-দুৱাৰ, দোকান-পোহাৰ, কাৰ্যালয়, মন্দিৰ আদিত জ্বলাই এগছি চাকি। ৰংগোলি আঁকে। আটচবাজী জ্বলায়। মিঠাই খায়।লক্ষ্মী দেৱীক পূজা কৰে। কালী পূজাও পতা হয়।
৬) ৰাজস্থানঃ ৰাজস্থানৰ দীপাৱলী লোকসংগীত আৰু নৃত্যৰ বাবে বিখ্যাত। মহিলাসকলে পৰম্পৰাগত ‘ঘূমাৰ’ নৃত্য প্ৰদৰ্শন কৰে, আৰু সমগ্ৰ ৰাজ্যখন ৰঙীন পোহৰ আৰু বন্তিৰে আলোকিত হয়।
৭) পঞ্জাৱঃ পঞ্জাৱত দীপাৱলী বান্দি ছোৰ দিৱস হিচাপে পালন কৰে। সেইদিনা গুৰু হৰগোবিন্দ জীক কাৰাগাৰৰ পৰা মুক্তি দিয়া দিনটো উদযাপন কৰা হয়। শিখসকলে গল্ডেন টেম্পল আৰু তেওঁলোকৰ ঘৰ চাকিৰে পোহৰাই তোলে। গুৰবাণী কীৰ্তনৰ সুৰীয়া শব্দৰে আকাশ-বতাহ ভৰি পৰে।
৮) গুজৰাটঃ গুজৰাটত দীপাৱলী গুজৰাটী নৱবৰ্ষৰ লগত মিলি যায়, আৰু ইয়াক অতি আড়ম্বৰেৰে পালন কৰা হয়। দিনটোৰ আৰম্ভণিতে প্ৰাৰ্থনা আৰু মন্দিৰ পৰিদৰ্শন কৰা হয়, তাৰ পিছত উপহাৰ আৰু মিঠাইৰ আদান-প্ৰদান কৰা হয়। মানুহে পৰম্পৰাগত গৰবা আৰু দাণ্ডিয়া নৃত্য পৰিৱেশন কৰে।
Continue Reading
