ৰাজীৱ গান্ধীৰ হত্যাকাৰীৰ জামিন আৰু দেশজুৰি নতুন চৰ্চা

ডিজিটেল ডেস্ক: সংবিধানৰ ১৪২ নম্বৰ অনুচ্ছেদৰ অধীনত বিশেষ ক্ষমতা প্ৰয়োগ কৰি কালি উচ্চতম ন্যায়ালয়ে ৰাজীৱ গান্ধীৰ হত্যাকাণ্ডৰ গোচৰত দোষী সাব্যস্ত কৰা এ জি পেৰাৰিবালানক কাৰাগাৰৰ পৰা মুকলি কৰি দিবলৈ নিৰ্দেশ দিয়ে৷  ১৯৯১ চনৰ ১১ জুনত গ্ৰেপ্তাৰ হোৱাৰ সময়ত এতিয়া ৫০ বছৰীয়া পেৰাৰিবালানৰ  বয়স আছিল ১৯ বছৰ। পেৰাৰিবালানৰ বিৰুদ্ধে ষড়যন্ত্ৰ ৰচনা কৰা এলটিটিইৰ ব্যক্তি চিভাৰাচানৰ বাবে দুটা ৯ ভল্টৰ ‘গোল্ডেন পাৱাৰ’ বেটাৰী কোষ ক্ৰয় কৰাৰ অভিযোগ আছিল। সেই বছৰৰ ২১ মে'ত ৰাজীৱ গান্ধীক হত্যা কৰা বোমাটোত বেটাৰিবোৰ ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল। পেৰাৰিবালানৰ বাবে ৰেহাই বিচৰা উচ্চতম ন্যায়ালয়ৰ গোচৰটো চলি থকা সময়ত বিগত তিনি দশকত তামিলনাডুৰ ভেলোৰ আৰু পুঝাল কেন্দ্ৰীয় কাৰাগাৰত আছিল পেৰাৰিবালান৷ 

পেৰাৰিবালানক ১৯৯৮ চনত টাডা আদালতে মৃত্যুদণ্ড প্ৰদান কৰে, আৰু ১৯৯৯ চনত উচ্চতম ন্যায়ালয়ে এই শাস্তি বাহাল ৰাখে। 

২০১৪ৰ ১৮ ফেব্ৰুৱাৰীত উচ্চতম ন্যায়ালয়ে এই শাস্তি যাৱজ্জীৱন কাৰাদণ্ডলৈ পৰিৱৰ্তন কৰে, লগতে গোচৰটোৰ আন দুজন দোষী মুৰুগান আৰু সান্থানক মৃত্যুদণ্ড প্ৰদান কৰে। ২০১৫ চনত পেৰাৰিবালানে সংবিধানৰ অনুচ্ছেদ ১৬১ৰ অধীনত মুক্তি বিচাৰি তামিলনাডুৰ ৰাজ্যপালৰ ওচৰত দাখিল কৰিছিল ৰেহাই আবেদন৷ তাত কোনো সঁহাৰি নোপোৱাৰ পিছত তেওঁ উচ্চতম ন্যায়ালয়লৈ গৈছিল।

২০১৭ৰ আগষ্টত প্ৰথমবাৰৰ বাবে তেওঁ পেৰোল লাভ কৰিছিল, তেওঁৰ অসুস্থ দেউতাক, এজন তামিল কবি আৰু এজন অৱসৰপ্ৰাপ্ত বিদ্যালয়ৰ শিক্ষকক লগ কৰিবলৈ। পেৰোল আদেশত কোৱা হৈছিল যে তেওঁ বিভিন্ন অপৰাধৰ বাবে তেওঁক প্ৰদান কৰা শাস্তি সম্পূৰ্ণ কৰিছিল, আৰু তেওঁ এতিয়া ভাৰতীয় দণ্ডবিধিৰ (আইপিচি) ধাৰা ৩০২ (হত্যাৰ বাবে শাস্তি)ৰ অধীনত কেৱল কাৰাগাৰত কাৰাবাস খাটি আছে। 

নিৰ্দেশটোত কোৱা হৈছিল যে দোষীৰ গোচৰটো বিবেচনা কৰিবলৈ উপযুক্ত কৰ্তৃপক্ষৰ (ৰাজ্য চৰকাৰৰ) বাবে মুকলি আছিল। তেওঁৰ ৰেহাইৰ আৱেদনৰ সিদ্ধান্ত লোৱাত পলম হোৱাৰ বিষয়ে তেওঁৰ আবেদন শুনি উচ্চতম ন্যায়ালয়ে ২০১৮ৰ ছেপ্টেম্বৰত কৈছিল যে ৰাজ্যপালৰ তেওঁৰ আবেদনৰ ওপৰত সিদ্ধান্ত লোৱাৰ অধিকাৰ আছে। কেইদিনমানৰ ভিতৰতে, তদানীন্তন মুখ্যমন্ত্ৰী এডাপ্পাডি কে পালানিস্বামীৰ নেতৃত্বত তামিলনাডু কেবিনেটে গোচৰটোৰ সাতজন দোষীক মুক্তি দিয়াৰ পৰামৰ্শ দিছিল। ৰাজ্যপালজনে ২০২০ চনৰ জুলাইত মাদ্ৰাজ উচ্চ ন্যায়ালয়ৰ পৰা কটকটীয়া মন্তব্যৰ সন্মুখীন হৈছিল। উচ্চ ন্যায়ালয়ে ৰাজ্যপালক সোঁৱৰাই দিছিল যে সাংবিধানিক কৰ্তৃপক্ষই (ৰাজ্যপাল) এনে বিষয়ত সিদ্ধান্ত লোৱাৰ বাবে কেৱল ‘সাংবিধানিক পদৰ সৈতে জড়িত বিশ্বাস আৰু বিশ্বাসৰ বাবে’ কোনো সময়সীমা নিৰ্ধাৰণ কৰা হোৱা নাই। 

২০২১ৰ জানুৱাৰীত উচ্চতম ন্যায়ালয়েও ৰাজ্যপালৰ দীঘলীয়া বিলম্বৰ ওপৰত অসন্তুষ্টি প্ৰকাশ কৰিছিল আৰু সতৰ্ক কৰি দিছিল যে আদালতে সিদ্ধান্ত ল’বলৈ বাধ্য হ’ব পাৰে। চৰকাৰী পৰামৰ্শদাতাই প্ৰতিশ্ৰুতি দিছিল যে এটা সিদ্ধান্ত আৰু পলম নহ’ব। কিন্তু সকলোকে আচৰিত কৰি ৰাজ্যপালৰ কাৰ্যালয়ে ২০২১ৰ ফেব্ৰুৱাৰীত এটা সিদ্ধান্তৰ বাবে ফাইলটো ৰাষ্ট্ৰপতি ৰামনাথ কোবিন্দলৈ প্ৰেৰণ কৰে।

জ্যেষ্ঠ আইনবিদসকলে ৰাজ্যপালৰ কাৰ্যক অবৈধ বুলি বৰ্ণনা কৰিছিল, আৰু উচ্চতম ন্যায়ালয়ে তাৰ পিছত একাধিক শুনানিত এই পদক্ষেপৰ ওপৰত প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰিছিল। 

ইয়াৰ মাজতে, ৰাজ্য চৰকাৰে ২০২১ৰ ১৯ মে’ত পেৰাৰিভালনক পেৰোল প্ৰদান কৰে। পৰৱৰ্তী সময়ত তেওঁৰ পেৰোল স্বাস্থ্যৰ ভিত্তিত সম্প্ৰসাৰিত কৰা হৈছিল। উচ্চতম ন্যায়ালয়ে তেওঁক ২০২২ চনৰ ৯ মাৰ্চত জামিন প্ৰদান কৰে।

পেৰাৰিবালানে কি কৈছিল স্বীকাৰোক্তিত? 

টাডাৰ ধাৰা ১৫(১)ৰ অধীনত লোৱা পেৰাৰিভালনৰ স্বীকাৰোক্তি বিবৃতিত কোৱা হৈছিল যে পেৰাৰিবালানে দুটা ৯ ভল্টৰ বেটাৰী কিনিছিল আৰু সেইবোৰ চিভাৰাচনক দিছিল। তেওঁ কেৱল এইবোৰহে বোমা বিস্ফোৰণৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰিছিল৷ 

টাডা আদালতৰ ৰায়টোৱে দেখুৱাইছিল যে স্বীকাৰোক্তিটো হত্যাত তেওঁৰ জ্ঞান আৰু ভূমিকা প্ৰতিষ্ঠা কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল। কিন্তু ১৯৯৯ চনত দোষী সাব্যস্ত হোৱাৰ পিছত ৰাজ্যপাল, ৰাষ্ট্ৰপতি আৰু আদালতৰ সন্মুখত একাধিক আবেদনত পেৰাৰিবালানে ধাৰাবাহিকভাৱে নিৰ্দোষী বুলি দাবী কৰিছিল।

পেৰাৰিবালানৰ দাবীক বৈধতা প্ৰদান কৰি ভি থিয়াগাৰাজন নামৰ এগৰাকী আইপিএছ বিষয়াই ২০১৩ত প্ৰকাশ কৰিছিল যে তেওঁ দৰাচলতে টাডাৰ অধীনত জিম্মাত থাকোতে পেৰাৰিবালানৰ পৰা লোৱা বিবৃতিটো সলনি কৰিছিল।

থিয়াগাৰাজনে প্ৰকাশ কৰিছিল যে পেৰাৰিবালানে সঁচাকৈয়ে বেটাৰি ক্ৰয় কৰাৰ কথা স্বীকাৰ কৰিছিল, কিন্তু তেওঁ উদ্দেশ্যটো নাজানিছিল। তেওঁ কৈছিল, এজন অনুসন্ধানকাৰী হিচাপে, ই মোক এক দ্বিধাত পেলাইছিল। তেওঁ ষড়যন্ত্ৰৰ অংশ হোৱাৰ স্বীকাৰ অবিহনে এইটো স্বীকাৰোক্তি বিবৃতি হিচাপে যোগ্য নহ’লহেঁতেন। তাত মই তেওঁৰ বক্তব্যৰ এটা অংশ বাদ দিছিলো আৰু মোৰ ব্যাখ্যা যোগ কৰিছিলোঁ৷ 

পেৰাৰিবালানৰ স্বীকাৰোক্তি বিবৃতিৰ সত্যতা প্ৰমাণ কৰিবলৈ টাডা আদালতৰ দ্বাৰা চাৰিজন সাক্ষীক ৯ ভল্টৰ বেটাৰী সন্দৰ্ভত পৰীক্ষা কৰা হৈছিল। এই চাৰিজন সাক্ষীৰ ভিতৰত তিনিজন ফৰেনচিক বিশেষজ্ঞ আছিল যিয়ে বেটাৰী আৰু বোমাৰ বিষয়ে বিশেষজ্ঞৰ মতামত দিছিল। চতুৰ্থজন চেন্নাইৰ এখন দোকানৰ কৰ্মচাৰী আছিল যিয়ে বেটাৰিবিক্ৰী কৰা বুলি দাবী কৰিছিল।

২০১৭ চনত দ্য ইণ্ডিয়ান এক্সপ্ৰেছৰ সৈতে হোৱা এক সাক্ষাৎকাৰত ৰাজীৱ গান্ধী গাধা গোচৰত চূড়ান্ত আদেশ প্ৰদান কৰা উচ্চতম ন্যায়ালয়ৰ বিচাৰপীঠৰ নেতৃত্ব দিয়া ন্যায়াধীশ কে টি থমাছে কয় যে পেৰাৰিবালানৰ গোচৰটোৱে গোচৰটোৰ আন এটা দিশ সন্মুখলৈ আনিছে যিয়ে তীব্ৰ বিতৰ্কৰ সৃষ্টি কৰিছিল - আন এজনৰ বিৰুদ্ধে এজন অভিযুক্তৰ স্বীকাৰোক্তি ব্যৱহাৰ কৰি।

কে টি থমাছে লগতে কৈছিল,

পৰম্পৰাগত প্ৰমাণ আইনৰ অধীনত, স্বীকাৰোক্তি কেৱল প্ৰমাণৰ এক প্ৰমাণ হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰি। কিন্তু মোৰ বিচাৰপীঠৰ আন দুজন ন্যায়াধীশসন্মত হোৱা নাছিল, তেওঁলোকে জোৰ দিছিল যে আমি ইয়াক গুৰুত্বপূৰ্ণ প্ৰমাণ হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰা উচিত। এনে ধৰণৰ ভুল আইন প্ৰস্তুত কৰা প্ৰতিহত কৰিবলৈ, মই তেওঁলোকক মোৰ ঘৰলৈ মাতিছিলোঁ য’ত আমি কেইবাবাৰো বিতৰ্ক কৰিছিলোঁ য’ত মই তেওঁলোকক বুজাবলৈ চেষ্টা কৰিছিলোঁ। 

কিন্তু ৰায়টোত সংখ্যাগৰিষ্ঠ দৃষ্টিভংগীয়ে স্বীকাৰোক্তি বিবৃতিটোক গুৰুত্বপূৰ্ণ প্ৰমাণ হিচাপে বিবেচনা কৰিছিল যিহেতু ই টাডা (সন্ত্ৰাসবাদী আৰু ব্যাঘাতমূলক কাৰ্যকলাপ (প্ৰতিৰোধ) আইনৰ অধীনত আছিল। পিছত, বহুতো জ্যেষ্ঠ আইনবিদে মোক ফোন কৰি কৈছিল যে সংখ্যাগৰিষ্ঠ আদেশটোৱে গোচৰটোত ভুল আইন প্ৰস্তুত কৰিছে৷ 

পেৰাৰিবালানৰ দীঘলীয়া যুঁজখন বজাই ৰখা কাৰকবোৰৰ ভিতৰত আছিল তেওঁৰ মাতৃ অৰ্পুথাম আম্মালৰ দৃঢ়তা আৰু প্ৰতিশ্ৰুতি, যি মৃত্যুদণ্ড বিৰোধী আন্দোলনৰ মুখ হিচাপে আত্মপ্ৰকাশ কৰিছিল, আৰু তেওঁ জীৱনৰ সকলো স্তৰৰ লোকৰ পৰা লাভ কৰা সহানুভূতি আৰু সহানুভূতি আছিল।

২০০৬ চনত উচ্চতম ন্যায়ালয়ৰ প্ৰাক্তন ন্যায়াধীশ স্বৰ্গীয় ন্যায়াধীশ ভি আৰ কৃষ্ণ আয়াৰে লিখিছিল, ‘তেওঁৰ আত্মা মূল্যৱান, তেওঁৰ মূল্যবোধ মহৎ, তেওঁৰ কাৰাগাৰৰ জীৱনে তেওঁক অপৰাধী কৰি তুলিব পৰা নাই।’ 

ন্যায়াধীশ থমাছে, যিয়ে ২০১৩ চনত গোচৰটোত দ্বৈত বিপদৰ প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰিছিল, যাৰ ফলত উচ্চতম ন্যায়ালয়ে ২০১৪ চনত তিনিজন দোষীৰ মৃত্যুদণ্ড ৰদ কৰাৰ নিৰ্দেশ দিছিল, ছোনিয়া গান্ধীক মহানুভৱতা দেখুৱাবলৈ অনুৰোধ কৰিছিল, আৰু ৰাষ্ট্ৰপতিক ধন প্ৰদান কৰাৰ ৰাজ্যপালৰ সিদ্ধান্তক ‘শুনা আৰু অসাংবিধানিক’ বুলি অভিহিত কৰিছিল।

তেওঁ ১৯৬৪ চনত নাথুৰাম গডছেৰ ভাতৃ গোপাল গডছেক মুক্ত কৰাৰ কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰৰ সিদ্ধান্তৰ উদাহৰণ দিয়ে, যাৰ বিৰুদ্ধে ১৪ বছৰ কাৰাবাসৰ পিছত মহাত্মা গান্ধী হত্যাকাণ্ডৰ ষড়যন্ত্ৰৰ অভিযোগ আৰোপ কৰা হৈছিল।