ডিজিটেল ডেস্কঃ স্কটলেণ্ডৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ মিঠা পানীৰ উৎস ল’ক নেছ। ইয়াৰ গভীৰতা প্ৰায় ৭৫০ ফুট। একেটা হ্ৰদতে শনিবাৰ আৰু দেওবাৰে স্কটলেণ্ডৰ পৰা শ শ স্বেচ্ছাসেৱকে ৱেবকেম, ড্ৰ’ন আৰু পানীৰ তলত কথা পতা ফোন লৈ নামি অহা দেখা গৈছিল। লক্ষ্য হৈছে কিংবদন্তি দানৱ ‘নেছি’ক বিচাৰি উলিওৱা।
সপ্তাহৰ শেষৰ ফালে উত্তৰ স্কটলেণ্ডৰ ল’ক নেছত ভিৰ হয়। স্কটলেণ্ডৰ মানুহে বহু বছৰ ধৰি এই দানৱটোক বিচাৰি আহিছে। কিন্তু বিগত দুদিনৰ অনুসন্ধান অভিযান বিগত ৫০ বছৰৰ ভিতৰত সৰ্বাধিক বুলি বিবিচি সংবাদ মাধ্যমে প্ৰকাশ কৰিছে।
ইনভাৰ্নেছৰ লক নেছ চেণ্টাৰৰ দায়িত্বত আছিল এই অনুসন্ধান অভিযান। এই সংস্থাটোৱে দীৰ্ঘদিন ধৰি লক নেছৰ ওপৰত গৱেষণা কৰি আহিছে। যদিও এই অনুসন্ধান মূলতঃ লক নেছ চেণ্টাৰৰ স্বেচ্ছাসেৱকসকলে কৰিছিল, তথাপিও দলটোত বিশ্বৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ বহু লোক অন্তৰ্ভুক্ত আছিল। কেমেৰা আৰু অত্যাধুনিক সা-সৰঞ্জাম লৈ পানীত সোমাই গ’ল৷
কিন্তু ‘লক নেছ’ৰ প্ৰতি ইমান আগ্ৰহ কিয়? স্কটলেণ্ডৰ মানুহে এতিয়াও কিয় বিচাৰি আছে ল’ক নেছৰ ৰহস্যময় পানীৰ দানৱটোক?
স্কটিছ লোককথা অনুসৰি লক নেছত এটা বিশাল পানীৰ দানৱৰ বাসস্থান। সেই দেশৰ বিভিন্ন আখ্যানত এই দানৱৰ কথা উল্লেখ আছে। এই জন্তুটোৰ বিষয়ে বহু সাহিত্যও ৰচনা কৰা হৈছে।
যুগ যুগ ধৰি স্কটলেণ্ডৰ মানুহে বিশ্বাস কৰি আহিছে যে এসময়ত সেই দেশত এই বিশাল প্ৰাণীটোক সঁচাকৈয়ে দেখা গৈছিল আৰু এতিয়াও বিচাৰিলে পোৱা যায়। ১৯৩৩ চনত স্কটলেণ্ডৰ জনসাধাৰণৰ বিশ্বাস আৰু অধিক শক্তিশালী হয়। স্কটলেণ্ডৰ হোটেল মেনেজাৰ আলডি মেকেয়ে দাবী কৰিছিল যে তেওঁ পাহাৰে ঘেৰা ল’ক নেছ হ্ৰদৰ ওচৰত এটা বিশাল জীৱ দেখা পাইছিল।
এই ঘটনাটো ১৯৩৩ চনত স্থানীয় কাকত ‘দ্য ইনভাৰ্নেছ কুৰিয়ৰ’ত প্ৰকাশ পাইছিল। কাকতখনৰ তেতিয়াৰ সম্পাদকে এই জীৱটোক ‘দানৱ’ বুলি অভিহিত কৰিছিল। ইয়াৰ পিছত ৰহস্যময় জীৱ ‘নেছি’ক লৈ কেইবাটাও টিভি শ্ব’ আৰু চিনেমা নিৰ্মাণ কৰা হয়।
কিন্তু বহুতেই এনেকুৱা আছিল, হোটেলৰ মেনেজাৰে দেখা জন্তুটো নেছি নাছিল। বহুতে এই ৰহস্যময় জীৱটোক প্ৰাগঐতিহাসিক সাগৰীয় সৰীসৃপ, বিশাল ইলিচ বা হাতী বুলি ব্যাখ্যা কৰিছে।
কিন্তু সত্য যিয়েই নহওক, ১৯৩৩ চনৰ পিছত ‘নেছি’ৰ উপস্থিতিৰ কাহিনীটো বতাহৰ দৰে স্কটলেণ্ডৰ ফালে বিয়পি পৰিল। লক নেছৰ আশে-পাশে থকা অঞ্চলটো দেশৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ পৰ্যটন কেন্দ্ৰত পৰিণত হয়।
কেইবাবছৰ ধৰি আটলাণ্টিক মহাসাগৰৰ নিৰ্জন দ্বীপ ছিম’ৰৰ গভীৰ বৰফৰ স্তূপত এটা অদ্ভুত প্ৰাণীৰ জীৱাশ্ম পোৱা গৈছিল। বহু বছৰ ধৰি এই জীৱাশ্মৰ বিষয়ে জল্পনা-কল্পনা চলি আছিল। শেহতীয়াকৈ বিজ্ঞানীসকলে এই জীৱাশ্ম ‘নেছি’ বুলি দাবী কৰিছে।
এই জীৱাশ্মটো প্ৰথম আৱিষ্কাৰ কৰিছিল ১৯৮৯ চনত পাৰ্ডু বিশ্ববিদ্যালয়ৰ উইলিয়াম গিন্সমাইষ্টাৰে। দুৰ্বল পৰিৱেশৰ বাবে ইয়াক সম্পূৰ্ণৰূপে খনন কৰিবলৈ বহু বছৰ সময় লাগিছিল। ২০১৭ চনত এই জীৱাশ্ম সম্পূৰ্ণৰূপে উদ্ধাৰ কৰা সম্ভৱ হৈছিল।
জীৱাশ্ম প্ৰাণীটোৰ দৈৰ্ঘ্য আছিল ৪০ ফুট। ওজন প্ৰায় ১৫ টন। বিজ্ঞানীসকলে ভাবিছিল যে এই ৭০ হাজাৰ বছৰ পুৰণি জীৱাশ্মটো লক নেছ দানৱৰ।
দীঘল ডিঙিৰ এই জীৱাশ্মটোৱে প্ৰকৃততে কোনটো প্ৰাণীৰ সেই সম্পৰ্কে বিতৰ্ক আৰম্ভ কৰিলে। বিজ্ঞানীৰ এটা দলে দাবী কৰিছিল যে সেইটো লক নেছ দানৱ। আনহাতে, কিছুমানে ক’লে যে তেওঁলোক প্লেচিঅ’ছ’ৰ আছিল। যিটো এবিধ ডাইনোছৰৰ প্ৰজাতি।
ইয়াৰ পিছত ২০২১ চনত লিভাৰপুলৰ বাসিন্দা কলিন ভিককে লক নছলৈ যায়। তেওঁ তাত পানীৰ দানৱটো পোৱা বুলি দাবী কৰে। ৫৫ বছৰীয়া পেছাদাৰী চালক কলিন নাকিয়েও বাইনোকুলাৰেৰে পানীত থকা দানৱটোৰ আকাৰ জুখিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। তেতিয়াৰ পৰাই লক নেছত ৰহস্যময় পানীৰ দানৱটোৰ উপস্থিতিৰ ৰহস্য পুনৰ বাঢ়িছে।
কলিনে দাবী কৰিছিল যে তেওঁ ৩০ জুলাইত লক নেছত এই জীৱটোক দেখা পাইছিল। ইয়াৰ পূৰ্বে ১৯ জুলাইত চেষ্টাৰৰ এজন লোকে কন্যাক লৈ আহিছিল। তেওঁ জন্তুটোক দেখাৰ দাবীও কৰে। ১১ দিনত দ্বিতীয়বাৰৰ বাবে ল’ক নেছ দানৱটো দেখা পোৱাৰ দাবী কৰা হৈছে। কিন্তু ইয়াৰ অস্তিত্ব এতিয়াও প্ৰমাণিত হোৱা নাই।