ডিজিটেল ডেস্কঃ সংগীৰ সৈতে মতানৈক্য হ’লে প্ৰায়ে মহিলাই ধৰ্ষণ বিৰোধী আইনক অস্ত্ৰ হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰিছে। উত্তৰাখণ্ড উচ্চ ন্যায়ালয়ে এটা গোচৰত ৰায় দিওঁতে এনেদৰে পৰ্যবেক্ষণ কৰে। ইতিমধ্যে দেশৰ কেইবাখনো উচ্চ ন্যায়ালয়ে কয় যে যদি সন্মতিসূচক যৌন সম্পৰ্ক হয় আৰু বিবাহৰ প্ৰতিশ্ৰুতি পালন কৰা নহয় তেন্তে ইয়াক ধৰ্ষণ বুলি ক’ব নোৱাৰি।
আনকি উচ্চতম ন্যায়ালয়েও কৈছিল যে দুজন প্ৰাপ্তবয়স্কৰ সম্পৰ্ক যদি বিবাহৰ পৰ্যায়ত উপনীত নহয় তেন্তে সন্মতিৰ ভিত্তিত তেওঁলোকৰ মাজত থকা শাৰীৰিক সম্পৰ্কক ধৰ্ষণ বুলি ক’ব নোৱাৰি। উত্তৰাখণ্ড উচ্চ ন্যায়ালয়েও প্ৰায় একে পৰ্যবেক্ষণ কৰিছিল।
৫ জুলাইত উত্তৰাখণ্ড উচ্চ ন্যায়ালয়ে এজন লোকৰ বিৰুদ্ধে ধৰ্ষণৰ গোচৰ খাৰিজ কৰে। যোৱা ৩০ জুন, ২০২০ তাৰিখে এগৰাকী মহিলাই লোকজনৰ বিৰুদ্ধে এজাহাৰ দাখিল কৰিছিল। অভিযোগনামাত কোৱা হৈছে যে ২০০৫ চনৰ পৰা তেওঁলোকৰ মাজত শাৰীৰিক সম্পৰ্ক আছিল। অভিযোগকাৰীৰ মতে, অভিযুক্তই চাকৰি পোৱাৰ পিছত বিয়া কৰাব বুলি প্ৰতিশ্ৰুতি দিছিল। কিন্তু পিছত মানুহজনে আন এগৰাকী মহিলাক বিয়া কৰাইছিল বুলি অভিযোগ উঠিছে। অভিযোগকাৰীৰ এই বক্তব্যৰ পিছতো তেওঁলোকৰ মাজত সম্পৰ্ক আছিল।
এই প্ৰসংগতেই উচ্চ ন্যায়ালয়ে লক্ষ্য কৰিছিল, “অভিযোগকাৰীয়ে স্বেচ্ছাই পুৰুষ সংগীৰ সৈতে যৌন সম্পৰ্ক স্থাপন কৰিছিল, তেওঁ বিবাহিত বুলি জানিও। সন্মতি সদায় ইয়াত আছিল।" এই প্ৰেক্ষাপটতে উত্তৰাখণ্ড উচ্চ ন্যায়ালয়ৰ ন্যায়াধীশ শৰদ কুমাৰ শৰ্মাৰ বিচাৰপীঠে পৰ্যবেক্ষণ কৰে যে, "কিছুমানে ভাৰতীয় দণ্ডবিধিৰ ৩৭৬ (ধৰ্ষণ বিৰোধী আইন) ধাৰা অপব্যৱহাৰ কৰিছে।"