ৰাষ্ট্ৰীয় সংবাদ প্ৰতিষ্ঠানৰ বিশ্লেষণ: ক’ভিড ৰোধৰ বাবে লকডাউন নহয় কাৰ্যকৰী ব্যৱস্থা

ডিজিটেল ডেস্ক: ক’ভিডৰ নতুন সংক্ৰমণ আৰু তৃতীয় ঢৌত লকডাউন ক’ভিড ৰোধত কাৰ্যককৰী নহয়৷ ভাৰতত যোৱা বছৰৰ ২৭ ডিচেম্বৰৰ পৰা ১৮ দিনৰ বাবে ক’ভিডৰ সংক্ৰমণ প্ৰতিদিনে ক’ভিডৰ সংক্ৰমণ বৃদ্ধি পাবলৈ ধৰিছে৷ ২৭ ডিচেম্বৰত ৬,৭৮০ৰ পৰা ১৩ জানুৱাৰীত ক’ভিডৰ সংক্ৰমণ ১,৯৩,৪১৮লৈ বৃদ্ধি পাইছে৷ যদিও আৰম্ভণিতে গড় মৃত্যু বৃদ্ধি হোৱা নাছিল, কেৰালাক বাদ দি ৪ জানুৱাৰীৰ পৰা মৃত্যুৰ হাৰো ওপৰলৈ উঠিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে৷ ইয়াৰ অৰ্থ এয়াই নেকি যে আমি ডেল্টা প্ৰকাৰৰ দ্বাৰা হোৱা দ্বিতীয় ঢৌৰ সময়ত দেখা সংকটৰ দৰে সংকটৰ দিশে আগবাঢ়িছোঁ? মৃত্যুৰ সংখ্যা হ্ৰাস কৰিবলৈ লকডাউন আৰোপ কৰা উচিত নেকি? এটা ৰাষ্ট্ৰীয় সংবাদ প্ৰতিষ্ঠানৰ বিশ্লেষণ অনুসৰি, ক’ভিড ৰোধৰ বাবে লকডাউনৰ প্ৰয়োজন নহয়৷ বিশ্লেষণ অনুসৰি, অ’মাইক্ৰনৰ ক্ষেত্ৰত দ্ৰুত বৃদ্ধি হোৱা স্বত্বেও মৃত্যু দ্বিতীয় ঢৌতকৈ যথেষ্ট কম হ’ব৷ ২৭ ডিচেম্বৰৰ পৰা প্ৰতিদিনে গড় বৃদ্ধি হোৱা স্বত্বেও ৰাষ্ট্ৰীয় পৰ্যায়ত মৃত্যুৰ সাত দিনৰ গড় ধাৰাবাহিকভাৱে বৃদ্ধি হোৱা দেখা যোৱা নাই। ইয়াৰ কাৰণ হৈছে কেৰালা, যি এই সময়ছোৱাত দৈনিক মৃত্যুৰ আধাতকৈও অধিক অংশ গ্ৰহণ কৰিছে, দৈনিক ভিত্তিত অতীতৰ মৃত্যুৰ (সেইটো প্ৰাক-অমাইক্ৰন) বাবে ইয়াৰ পৰিসংখ্যা মিলাই আহিছে। সেয়েহে, কেৰালাক বাদ দি সংখ্যাবোৰ চোৱাতো অৰ্থপূৰ্ণ৷ কেৰালাৰ বাহিৰৰ গড় ঘটনা ইতিমধ্যে ডেল্টা ঢৌৰ শীৰ্ষৰ ৫২%ত আছে, আনহাতে গড় মৃত্যু এতিয়াও ডেল্টা তৰংগৰ শীৰ্ষৰ ৩.৩% ত আছে। এই দুয়োটা শতাংশ আগত দিনত বৃদ্ধি হোৱাৰ সম্ভাৱনা আছে৷ কিয়নো, মৃত্যুৰ বৃদ্ধিয়ে সাধাৰণতে ঘটনাবোৰৰ পৰা দুই সপ্তাহৰ পিছ পৰি থকা দেখা যায়, কিন্তু, যদি চিএফআৰ তুলনামূলকভাৱে যথেষ্ট কম হয়, তেন্তে বৰ্তমানৰ ঢৌৰ শীৰ্ষত ডেল্টা ঢৌৰ সৈতে মিলিলেও মৃত্যু যথেষ্ট কম হোৱাৰ সম্ভাৱনা আছে। সংবাদ প্ৰতিষ্ঠানটোৰ মতে, ক’ভিডক লৈ এতিয়াও সাৱধানতাৰ প্ৰয়োজন কিয়নো চিকিৎসালয়ত ভৰ্তি হ'লে দৰিদ্ৰলোকৰ বিত্তীয় ক্ষতি হ'ব পাৰে৷ এই ঢৌত মৃত্যুৰ সম্ভাৱনা কম হোৱা স্বত্বেও চৰকাৰবোৰে সাৱধানতা অৱলম্বন কৰাটো শুদ্ধ। ইয়াৰ কাৰণ হৈছে চিকিৎসালয়ত ভৰ্তি হোৱা, বিশেষকৈ ব্যয়বহুল লোকসকলে ভাৰতীয় পৰিয়ালৰ অৰ্থনৈতিক ওপৰত বৃহৎ চাপ সৃষ্টি কৰিব পাৰে। ৰাষ্ট্ৰীয় পৰিসাংখ্যিক কাৰ্যালয়ৰ (এনএছঅ’) ২০১৭-১৮ বৰ্ষৰ জৰীপ অনুসৰি, জনসংখ্যাৰ তলৰ ৬০% লোকে ভৌতিক সম্পত্তিৰ ঋণ বা বিক্ৰীৰ জৰিয়তে চিকিৎসালয়ত ভৰ্তি হোৱাৰ আটাইতকৈ ব্যয়বহুল ঘটনাৰ প্ৰায় ৩০% পৰিশোধ কৰে। জনসংখ্যাৰ শীৰ্ষ ২০% লোকে কেৱল ১৫% ক্ষেত্ৰত এনে কৰে। অৱশ্যে, সাৱধানতা অৱলম্বন কৰিবলৈ পৰামৰ্শ দিয়া বা অনুশীলন কৰাৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে লোকসকলক ঘৰৰ ভিতৰত বন্দী কৰি ৰাখিব লাগিব, আৰু ব্যৱসায় বন্ধ কৰিব লাগিব। ইয়াৰ কাৰণ হৈছে যদিও চিকিৎসালয়ত ভৰ্তি হোৱাটো ব্যয়বহুল, বৰ্তমানৰ ঢৌত কেৱল কম সংখ্যক লোকহে চিকিৎসালয়লৈ যোৱাতো প্ৰয়োজন হৈছে। চিএফআৰয়ে পৰামৰ্শ দিয়া অনুসৰি, সেই পৰ্যায়ত উপণীত হোৱা সংক্ৰমিত লোকৰ অংশ কম হোৱাৰ সম্ভাৱনা আছে। উদাহৰণস্বৰূপে, দিল্লীত, য'ত বৰ্তমানৰ ঢৌ ১৬ ডিচেম্বৰত আৰম্ভ হৈছিল, সাত দিনৰ গড় ইতিমধ্যে যোৱা বছৰৰ ঢৌৰ সময়ত দেখা শীৰ্ষৰ ৯৩% ত আছে। ১৩ জানুৱাৰীত চিকিৎসালয় বা সমৰ্পিত ক’ভিড-১৯ কেন্দ্ৰত লোকৰ সংখ্যা ২,৯৬৯৷ যোৱা বছৰৰ ঢৌৰ সময়ত ২১,১৫৪ৰ সৰ্বাধিক সংখ্যাৰ মাত্ৰ ১৪%৷ এনে পৰিস্থিতিত নিৰ্বিচাৰভাৱে বন্ধ কৰিলে সম্ভৱত: ৰাজ্যৰ কোষাগাৰত আঘাত হ’ব পাৰে৷ যদি ব্যৱসায়বোৰে ধন উপাৰ্জন নকৰে, সংগ্ৰহ কৰিবলৈ কম কৰ থাকিব, কমসংখ্যক দৰিদ্ৰ লোকৰ চিকিৎসালয়ত ভৰ্তি হোৱাৰ বাবে পৰিশোধ কৰাতকৈ অধিক। চৰকাৰে কেনেকৈ এই ঢৌৰ প্ৰশমিত পাৰে? যদিও বৰ্তমানৰ ঢৌৰ ফলত ক’ভিডত আক্ৰান্তসকল চিকিৎসালয়লৈ যাবলৈ খৰধৰ কৰাৰ প্ৰয়োজন নাই, কিন্তু অনাকাংক্ষিত নকডাউনে দৰিদ্ৰ পৰিয়ালবোৰক প্ৰভাৱিত কৰিব পাৰে। ইয়াৰ কাৰণ হৈছে আটাইতকৈ দৰিদ্ৰ পৰিয়ালবোৰৰ জীৱন প্ৰণালী সাধাৰণ কামৰ ওপৰতে নিৰ্ভৰ কৰে, য’ত দৈনিক আধাৰত মজুৰিৰ আলোচনা কৰা হয় আৰু সঞ্চয়ৰ বাবে সেই পৰিমাণ অতি কম হয়। যদি তেওঁলোকে দুসপ্তাহৰ বাবে সংক্ৰমণৰ বাবে নিজকে পৃথকীকৰণ কৰে, তেওঁলোকে জীয়াই থাকিবলৈ ধাৰ ল’ব লাগিব। আনকি বেছিভাগ স্ব-নিয়োজিত লোক, যিয়ে উন্নত উপাৰ্জন কৰে, আন লোকক নিযুক্তি নিদিয়াকৈ কাম কৰে। যদি তেওঁলোকেও পৃথকীকৰণৰ হ’বলগীয়া হয়, তেন্তে তেওঁলোকৰ ব্যৱসায় ক্ষতিগ্ৰস্ত হ’ব৷ সেয়েহে লকডাউন বলবৎ নকৰাটো অৰ্থপূৰ্ণ আৰু তাৰ পৰিৱৰ্তে, সামাজিক দূৰত্বৰ ব্যৱস্থা আৰু মাস্কিংৰ ওপৰত জোৰ দিয়াতেহে যুগুত৷ ২০১৯-২০ বৰ্ষত কৰা পৰ্যাবৃত্ত শ্ৰমিক শক্তি জৰীপৰ পৰা ৰাষ্ট্ৰীয় জনসংখ্যা আয়োগ আৰু শ্ৰমিকৰ অনুপাতৰ পৰা ২০২১ চনৰ বাবে জনসংখ্যাৰ অনুমান অনুসৰি চহৰ-ৰাজ্যত প্ৰায় এক নিযুত কাৰণকৰ্মী আৰু প্ৰায় দুই নিযুত স্ব-নিয়োজিত লোক আছে যিয়ে আনক নিযুক্তি নিদিয়ে।