ডিজিটেল ডেস্কঃ ডেৰ দশকৰ পূৰ্বৰ ২৬/১১ৰ স্মৃতি মুম্বাইবাসীৰ মনত এতিয়াও সতেজ হৈ আছে। সেই স্মৃতি পুনৰ উভটাই আনিলে মুম্বাইৰ সাগৰৰ পাৰত ওপঙি থকা এখন বিদেশী নাওৱে। ২০০৮ চনত আমিৰ আজমল কাছাবকে ধৰি ১০টা পাকিস্তানী উগ্ৰপন্থীয়ে একে ধৰণেৰেই মুম্বাই উপকূললৈ আহিছিল।
মুম্বাই আৰক্ষীৰ সূত্ৰ অনুসৰি মঙলবাৰে নিশা তেওঁলোকে জব্দ কৰে এখন নাও। ‘আব্দুল্লাহ শ্বৰীফ’ নামৰ নাওখন আচলতে কুৱেইটৰ। গতিকে মুম্বাইলৈ কেনেকৈ আহিল?
নাওখনৰ পৰা তিনিজন লোককো আটক কৰা হয়। মুঠৰ ওপৰত ‘গেটৱে অৱ ইণ্ডিয়া’ৰ সন্মুখত পুনৰ ৰহস্যময় নাওখনৰ আবিৰ্ভাৱে ব্যৱসায়িক চহৰখনৰ ৰক্তচাপ বৃদ্ধি কৰিছে। মঙলবাৰে নিশা আটক কৰা নাওখনত মুঠ তিনিজন লোক আছিল। আটাইকেইজন ৰাইডাৰ তামিলনাডুৰ কন্যাকুমাৰী জিলাৰ। কিন্তু তেওঁলোক কেনেকৈ মুম্বাই পালেগৈ?
উত্তৰত তেওঁলোকে আৰক্ষীক কোৱা কাহিনীটো চিনেমাৰ কাহিনীতকৈও কম নহয়! আৰক্ষীৰ সূত্ৰ অনুসৰি এই তিনিজন ব্যক্তিয়ে এটা মাছ ধৰা কোম্পানীত কাম কৰিছিল। কিন্তু তাত কৰ্মৰ পৰিৱেশটো বৰ বেয়া আছিল। কিবা ক'লে মালিকে মাৰপিট কৰে। নিয়মীয়াকৈ তেওঁক দৰমহা দিয়া হোৱা নাছিল। ফলত ভাৰতৰ পৰা তাত কাম কৰিবলৈ যোৱা তিনিজন মাছমৰীয়া অধৈৰ্য্য হৈ পৰিল।
কোম্পানীটোৱে সকলো শ্ৰমিকৰ পাছপ’ৰ্ট জব্দ কৰে যাতে তেওঁলোক সাৰি যাব নোৱাৰে। টকা-পইচাও নাছিল শ্ৰমিককেইজনৰ। ফলত তিনিওজন ব্যক্তিৰ ভাৰতলৈ ঘূৰি অহাৰ সামৰ্থ্য নাছিল। বহুত চিন্তা কৰি তেওঁলোকে মালিকৰ নাওখনকে লৈ দেশলৈ পলায়ন কৰাৰ সিদ্ধান্ত ল’লে।
সেই অনুসৰি তেওঁলোকে কুৱেইটৰ এটা কোম্পানীৰ পৰা নাও চুৰি কৰি মালিকৰ নিৰ্যাতনৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ পাৰ্চী উপসাগৰ, তাৰ পিছত আৰব সাগৰত ড্ৰিফ্ট কৰিছিল। একেৰাহে ১২ দিন আৰব সাগৰত থকাৰ পাছত মুম্বাইৰ উপকূল পালেহি। তাতে আৰক্ষীয়ে তেওঁলোকক গ্ৰেপ্তাৰ কৰে। যোৱা চাৰিদিন ধৰি কোনো ধৰণৰ খাদ্য নোপোৱা বুলি আৰক্ষীক জনায়। কাৰণ খোৱাপানী আৰু ৰেচন শেষ হৈ গৈছিল।
তিনিওজনকে আটক কৰে আৰক্ষীয়ে। কিন্তু এতিয়ালৈকে এই গোচৰত আৰক্ষীয়ে কোনো এফআইআৰ দাখিল কৰা নাই। তেওঁলোকৰ পৰা উদ্ধাৰ হোৱা কুৱেইট নাওখন আৰক্ষীয়ে কোলাবাৰ তাজ হোটেলৰ সমীপত আটক কৰি ৰাখিছে।
যদিও এই ঘটনাত বহু লোক সতৰ্ক হৈছে। তেওঁলোকে মনত পেলাইছে যে মুম্বাইৰ উপকূলত শিথিল নিৰাপত্তাৰ বাবে ২০০৮ চনতো একেদৰেই কাছাবৰ দৰে সন্ত্ৰাসবাদীয়ে নাৱেৰে মুম্বাই চহৰত প্ৰৱেশ কৰিছিল। এইবাৰো তেনেকুৱা কিবা হ’ব পাৰে নেকি? ইতিমধ্যে দুই এজনে কুৱেইটৰ নাওখনৰ পৰা নামি জনসাধাৰণৰ মাজত মিলি গৈছে নেকি? মুম্বাইবাসীৰ সেই চিন্তাই এতিয়া।