ডিজিটেল ডেস্ক: ইণ্ডিয়ান কাউন্সিল অৱ মেডিকেল ৰিচাৰ্চে (আইচিএমআৰ)ৰ দ্বাৰা প্ৰকাশিত এক অধ্যয়নত প্ৰকাশ পাইছে যে ভাৰতত প্ৰতি বছৰে ৪৫ হাজাৰতকৈ অধিক লোকক সৰ্পদংশনৰ ফলত মৃত্যু হয়। আনহাতে মাত্ৰ ৩০% লোকেহে চিকিৎসালয়ত লাভ কৰে চিকিৎসা ।
ভাৰতৰ মহাপঞ্জীয়ক- মিলিয়ন ডেথ ষ্টাডি (RGI-MDS)ৰ মতে, ভাৰতত বিষাক্ত সাপৰ কামোৰত মৃত্যু হোৱা লোকৰ সংখ্যা প্ৰতি বছৰে ৪৬,৯০০ জন। আমেৰিকা আৰু অষ্ট্ৰেলিয়াত বিষাক্ত সাপৰ কামোৰৰ ফলত বছৰি মাত্ৰ ১০–১২ জন লোকৰ মৃত্যু হয় ।যদিও কম জনবসতিপূৰ্ণ অষ্ট্ৰেলিয়াত সম্ভৱতঃ অধিক বিষাক্ত প্ৰজাতি আছে।
খবৰ অনুসৰি ভাৰতৰ গ্ৰাম্য অঞ্চলত সাপৰ দংশনৰ বলি হোৱা লোকসকলৰ মাত্ৰ ২০%-৩০% লোকেহে চিকিৎসালয়ত চিকিৎসা বিচাৰে। অধ্যয়নটোত উল্লেখ কৰা হৈছে যে কম প্ৰতিবেদন আৰু প্ৰাদুৰ্ভাৱ, মৃত্যুৰ হাৰ আৰু আৰ্থ-সামাজিক বোজাৰ তথ্যৰ অভাৱৰ বাবে এই অৱস্থাৰ প্ৰকৃত প্ৰভাৱ বুজিবলৈ অসুবিধা হয়।
ভাৰতত এই ধৰণৰ প্ৰথমটো অধ্যয়নত ভাৰতৰ পাঁচটা অঞ্চল আৰু ৮ কোটি ৪০ লাখ জনসংখ্যাৰ হিমাচল প্ৰদেশকে ধৰি ১৩খন ৰাজ্যত সাপৰ কামোৰৰ প্ৰাদুৰ্ভাৱৰ বিষয়ে সম্ভাৱনাময়ভাৱে চোৱা হ’ব। আন ৰাজ্যসমূহ হ’ল ৰাজস্থান, মহাৰাষ্ট্ৰ, কেৰেলা, তামিলনাডু, অন্ধ্ৰপ্ৰদেশ, ওড়িশা, পশ্চিমবংগ, উত্তৰাখণ্ড, মেঘালয়, অৰুণাচল প্ৰদেশ, মিজোৰাম আৰু ত্ৰিপুৰা।
‘ICMR Task Force Project - A Survey of the Incidence, Mortality, Morbidity and Socio Economic Burden of Snakbite in India: A Study Protocol’ বিষয়ক এটা প্ৰবন্ধ ২২ আগষ্টত আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় গৱেষণা পত্ৰিকা PLOS ONE ত প্ৰকাশ পাইছে।
অমৃতা চিকিৎসা বিজ্ঞান আৰু গৱেষণা কেন্দ্ৰৰ আইচিএমআৰ অধ্যয়ন প্ৰতিৰোধমূলক হৃদযন্ত্ৰ আৰু জনসংখ্যা স্বাস্থ্য বিজ্ঞানৰ ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰধান অনুসন্ধানকাৰী ডাঃ জয়দীপ চি মেনন; কেৰেলাৰ কোচিৰ অমৃতা বিশ্ব বিদ্যাপীঠমৰ বিপৰীতে হিমাচল প্ৰদেশ চৰকাৰৰ স্বাস্থ্য আৰু পৰিয়াল কল্যাণ বিভাগৰ ৰাজ্যিক মহামাৰী বিজ্ঞানী ডাঃ ওমেশ ভাৰতী ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰধান সহ-তদন্তকাৰী।
ড০ ভাৰতীয়ে কয়, “এই অধ্যয়নে দেশত প্ৰথমবাৰৰ বাবে সাপৰ কামোৰৰ গোচৰ, মৃত্যুৰ হাৰ, ৰোগ আৰু সাপৰ কামোৰৰ আৰ্থ-সামাজিক বোজাৰ প্ৰকৃত তথ্য সৃষ্টি কৰিব, যিয়ে ভাৰতত সাপৰ কামোৰ প্ৰতিৰোধ আৰু নিয়ন্ত্ৰণত নীতি নিৰ্ধাৰকসকলক সহায় কৰিব। দেশখনে এতিয়াও প্ৰকৃত সাপৰ কামোৰৰ বোজা নাজানে আৰু সেয়েহে নীতি নিৰ্ধাৰণৰ ক্ষেত্ৰত আন্ধাৰত হাত ফুৰাই আছে।’
দক্ষিণ-পূব এছিয়াত সাপৰ কামোৰৰ ক্ষেত্ৰত জৰীপৰ বাবে ৰচনা কৰা এনে প্ৰথমটো অধ্যয়ন। শ্ৰীলংকাই এই কাম কৰিছে, কিন্তু তেওঁলোকে মাত্ৰ ১% জনসংখ্যাক সামৰি লৈছে, আনহাতে শেহতীয়া এই অধ্যয়নে ৬.১২% জনসংখ্যাক সামৰি ল’ব বুলিও তেওঁ কয়।
বৰ্তমান দেশৰ ছটা ভৌগোলিক অঞ্চলৰ ৩১খন জিলাত সৰ্পদংশনৰ কেছ ষ্টাডি চলি আছে, য’ত ১৩খন ৰাজ্যৰ পশ্চিম, মধ্য, দক্ষিণ, পূব, উত্তৰ আৰু উত্তৰ-পূব অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে। হিমাচল প্ৰদেশৰ তিনিখন জিলা- কাংৰা, চাম্বা আৰু উনাও ইয়াত অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে।
‘Study Protocol for Knowing the Incidence of Snakbite’ শীৰ্ষক প্ৰবন্ধটোৰ মতে, সম্ভৱতঃ ই এনটিডি (Neglected Tropical Diseases) ৰ ভিতৰত ‘সৰ্বাধিক অৱহেলিত’।
বিশ্বজুৰি প্ৰতি বছৰে বিষাক্ত সাপৰ দংশনৰ ফলত মৃত্যু হোৱা আনুমানিক সংখ্যাৰ ভিতৰত ভাৰতত আধা হৈছে। ভাৰতৰ পৰা উপলব্ধ সাপৰ দংশনৰ একমাত্ৰ প্ৰতিনিধিত্বমূলক তথ্য হৈছে আৰ জি আই-এম ডি এছ অধ্যয়ন (Registrar General of India - 1 Million Deaths Study)ৰ মৃত্যুৰ তথ্য আৰু বিহাৰ ৰাজ্যৰ পৰা মৃত্যুৰ ওপৰত আন এক অধ্যয়ন। পশ্চিম বংগ ৰাজ্যৰ দুখন জিলাৰ বাবেহে সাপৰ কামোৰৰ প্ৰাদুৰ্ভাৱৰ তথ্য উপলব্ধ।
২০১৩ চনত তালিকাৰ পৰা আঁতৰাই পেলোৱাৰ পাছত পুনৰ ২০১৭ চনতহে সৰ্পদংশনক পুনৰ বিশ্ব স্বাস্থ্য সংস্থাৰ অৱহেলিত গ্রীষ্মমণ্ডলীয় ৰোগৰ (এনটিডি) তালিকাত যোগ কৰা হৈছিল ৷
আইচিএমআৰৰ অধ্যয়ন প্ৰট'কলত সৰ্পদংশনৰ প্ৰাদুৰ্ভাৱ আৰু আৰু বোজাৰ বাবে চিকিৎসালয়ভিত্তিক তথ্যক তুচ্ছজ্ঞান কৰা হৈছে কাৰণ ভাৰতৰ গ্ৰাম্য অঞ্চলৰ বেছিভাগ সাপৰ কামোৰৰ বলি হোৱা লোকে বিকল্প চিকিৎসা পদ্ধতিৰ ওপৰত অধিক নিৰ্ভৰশীল যিয়ে প্ৰতিনিধিত্ব নাপায় ৰাষ্ট্ৰীয় পঞ্জীয়নসমূহত।
Continue Reading
