উত্তৰ প্ৰদেশৰ ৰাজনীতি: ৰাৱীশ কুমাৰে উদঙালে অন্ধকাৰ জগতৰ অদেখা অধ্যায়

ডিজিটেল ডেস্ক: সমগ্ৰ ভাৰতৰে এতিয়া দৃষ্টি নিবদ্ধ হৈ আছে উত্তৰ-প্ৰদেশৰ বিধানসভা নিৰ্বাচনত৷ কিয়নো, ২০২৪ৰ লোকসভাৰ পূৰ্বে উত্তৰ-প্ৰদেশৰ নিৰ্বাচন হৈ পৰিছে বিজেপিৰ বাবে সন্মান ৰক্ষাৰ যুঁজ৷ এনে সময়তে দেশৰ এগৰাকী জ্যেষ্ঠ সাংবাদিক ৰাৱীশ কুমাৰৰ এটা লেখাই দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিছে৷ এটা ৰাষ্ট্ৰীয় সংবাদ প্ৰতিষ্ঠানৰ ডিজিটেল প্লেটফৰ্মত ৰাৱীশ কুমাৰৰ ‘উত্তৰ প্ৰদেশৰ ৰাজনীতিত মাফিয়াৰ ঐতিহ্য আৰু ধৰ্মীয় ৰং’ শীৰ্ষক এক লেখাত ৰাৱীশ কুমাৰে মুকলিকৈয়ে লিখিছে বহু অকথিত গাথা৷

উত্তৰ-প্ৰদেশৰ ৰাজনীতি সম্পৰ্কে ৰাৱীশ কুমাৰে উন্মোচিত কৰিছে ৰাজ্যখনৰ ৰাজনৈতিক সংস্কৃতিৰ বহু অদেখা অধ্যায়৷ তেওঁ লিখিছে যে, উত্তৰ-প্ৰদেশৰ ৰাজনীতিত মাফিয়া আৰু ঐতিহ্য শব্দটোৰ অৰ্থ কি সেই বিষয়ে মই এই দ্বিধাৰ মাজেৰে গৈ আছিলোঁ। মুখ্যমন্ত্ৰী যোগী আদিত্যনাথ আৰু প্ৰধানমন্ত্ৰী নৰেন্দ্ৰ মোদীৰ নামত কেইবাটাও বাতৰি আহিছে যে মাফিয়াসকলক আঁতৰ কৰা হৈছে। এই মাফিয়াৰ দ্বাৰা কাক লক্ষ্য কৰা হৈছে। একেদৰে, ৰাজনীতিৰ নামত উত্তৰ প্ৰদেশৰ কি ঐতিহ্যকপৰিহাৰ কৰা হৈছে আৰু ইয়াৰ ব্যৱহাৰৰ দ্বাৰা কি কোৱা হৈছে সেই বিষয়ে লেখাটোত উল্লেখ কৰা হৈছে।

ৰাৱীশ কুমাৰে লিখিছে এনেদৰে, ঐতিহ্য আৰু মাফিয়াৰ ব্যৱহাৰৰ জৰিয়তে ধৰ্মক উত্তৰ প্ৰদেশৰ নিৰ্বাচনী ৰাজনীতিলৈ ঠেলি দিয়া হৈছে। ঐতিহ্যক সেই ঐতিহ্যৰ পৰা পৃথক কৰা হৈছে যাৰ পৰা এতিয়ালৈকে মিশ্ৰিত সংস্কৃতি চিনাক্ত কৰা হৈছিল। আপুনি এই আৰবী শব্দটো উন্নয়নৰ সৈতে সংযুক্ত কৰি খেলা খেলটো বুজিবলৈ প্ৰধানমন্ত্ৰী আৰু মুখ্যমন্ত্ৰীৰ ভাষণৰ এটা প্ৰতিলিপি পঢ়িব লাগিব৷ মূল্যবৃদ্ধি আৰু কৰ’নাৰ যুগত সাধাৰণ ৰাইজৰ মাজত এটা বাৰ্তা আহিছিল যে, বিজেপি ধৰ্মৰ ৰাজনীতিত জড়িত সেয়েহে বিজেপিয়ে এইবাৰ ধৰ্মক উত্তৰাধিকাৰী হিচাপে উপস্থাপন কৰিছে। এইটো নহয় যে তেওঁৰ ভাষণত ৰাম মন্দিৰৰ কথা মুকলিকৈ উল্লেখ কৰা নাই, কিন্তু ঐতিহ্যৰ অজুহাতত তেওঁ তেওঁৰ ধৰ্মৰ ৰাজনীতিক পুনৰ স্বীকৃতি দিবলৈ চেষ্টা কৰি আছে। যেনেকৈ টুথপেষ্টৰ নতুন ব্ৰেণ্ডটোৱে কিছুমান নতুন শব্দ লৈ আহিছে, ঠিক তেনেদৰে ধৰ্মৰ ৰাজনীতিয়ে ঐতিহ্যৰ চোলা পিন্ধিছে যিয়ে একে ধৰ্মৰ সৈতে সম্পৰ্কিত ঐতিহ্যৰ বিষয়ে আলোচনা কৰে।

কাশীত প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে দীঘলীয়া ভাষণত বহুতো প্ৰশ্নৰ উত্তৰ পৰিহাৰ কৰে। গৌৰৱ আৰু পৰম্পৰাৰ বিশেষণেৰে ভৰপূৰ, কাশী ক’ৰিডৰৰ বাবে ভাঙি পেলোৱা শ শ ঘৰ আৰু মন্দিৰৰ প্ৰশ্ন ক’তো প্ৰতিধ্বনিত নহ’ল৷ সাংবাদিকগৰাকীয়ে লগতে লিখিছে যে, বাস্তৱতাৰ বাহিৰে বাস্তৱত বাস কৰা এই সমাজখনৰ বাবে এই বস্তুবোৰৰ কোনো গুৰুত্ব নাই, কিয় কাশী ক’ৰিডৰৰ বাবে পুৰণি মন্দিৰ আৰু স্মাৰকসমূহ ধ্বংস কৰা হৈছিল। মন্দিৰৰ পথ বহল কৰাৰ আন কোনো বিকল্প নাছিল নেকি? বেনাৰসত হোৱা বিতৰ্ক নিজেই কিছুমান মানুহৰ বিষয় হৈ আছিল আৰু চহৰখন ওলোটাই দিয়া হৈছিল। ঐতিহ্য বচাবলৈ চলাচল শীতল হৈ পৰিছিল। কেৱল এটা ধৰ্ম আৰু এটা ৰাজনীতিৰ হৈ দুৰ্বলসকলক প্ৰত্যাহ্বান জনোৱাই সাহস নহয়, কিন্তু বেনাৰসীসকলৰ সেই এটা ধৰ্ম আৰু এটা ৰাজনীতিৰ ভিতৰত ভুল বুজাবলৈ সাহস নাই। কাশীৰ অতীতত বাস কৰা বেনাৰস নিজেই অতীত হৈ পৰিছে। তেওঁ এতিয়া বেনাৰস চাবলৈ চাৰিআলিত এলইডি স্ক্ৰীনলৈ যাব লাগিব। অৱশ্যে, এই পৰিৱৰ্তনৰ পৰা উভতি অহাৰ পথত, মই ঐতিহ্য আৰু মাফিয়াৰ নিৰ্বাচনী ব্যৱহাৰলৈ আহিব বিচাৰো বুলি ৰাৱীশ কুমাৰে লেখাটোত উল্লেখ কৰিছে৷

তেওঁ আৰু লিখিছে, প্ৰধানমন্ত্ৰী মোদীয়ে তেওঁৰ ভাষণত প্ৰাচীন ভাৰতৰ নামত এক বৃহৎ ভাৰতক কাশীৰ পৰা বাছনি কৰা প্ৰতীক আৰু সমগ্ৰ ভাৰতৰ পৰা ইয়াৰ সমান্তৰালতাৰ পৰা পৃথক কৰে। কাশীৰ প্ৰাচীনকাল দূৰ অতীতৰ ভাৰতৰ প্ৰাচীন কালত সীমাবদ্ধ নহয়। তেওঁলোকে ঔৰংগজেৱৰ সন্দৰ্ভতো মনত ৰাখে। প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ উত্তৰাধিকাৰী হিন্দু ধৰ্মৰ এক নতুন সমাৰ্থক হৈ পৰিছে। ইয়াৰ বাবে, তেওঁলোকে ঐতিহ্যৰ এক বৃহৎ অংশ ঐতিহ্যৰ পৰা স্থানান্তৰিত কৰে। মানুহক আঁতৰাওক, তেওঁলোকৰ কথাবোৰ থাকিবলৈ দিয়ক। কাশীৰ পিছত, তেওঁ গোৱালৈ যোৱাৰ লগে লগে, প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে মিশ্ৰিত সংস্কৃতিৰ বিষয়ে কয়। প্ৰধানমন্ত্ৰীক সমালোচনা কৰি তেওঁ লিখিছে এনেদৰে, কাশীৰ ভাষণত, তেওঁলোকে এটা শাৰীত থিতাপি লয় যে বিভিন্ন শ্ৰেণীৰ লোক আহে। গোৱালৈ যোৱাৰ লগে লগে তেওঁ পোপ ফ্ৰান্সিছৰ বিষয়ে ক’বলৈ আৰম্ভ কৰে। পোপ ফ্ৰান্সিছক গোৱাত তেওঁৰ মিশ্ৰিত সংস্কৃতিৰ বাবে গৌৰৱেৰে নামকৰণ কৰিছে৷ ঐতিহ্যক উন্নয়নৰ সৈতে সংযুক্ত কৰা হৈছে। ই কেৱল বিকাশ আৰু ঐতিহ্যৰ এক উপৰুৱা অংশ নহয়, লগতে নিযুক্তি আৰু মুদ্ৰাস্ফীতিৰ বিষয়ত এটা সম্প্ৰদায়ৰ লগতে এটা সম্প্ৰদায়ক বাদ দিয়াৰ বাবেও এক ‘জাগলিং’। অতি চতুৰতাৰে উত্তৰাধিকাৰী হিন্দু ধৰ্মৰ পথত আহি আছে, ই লাহে লাহে ঠাই তৈয়াৰ কৰি আছে, কিন্তু নিৰ্বাচন ওচৰ চাপি অহাৰ লগে লগে, উত্তৰাধিকাৰীয়ে ধৰ্মৰ চোলা খুলি হিন্দু, হিন্দু কৰা আৰম্ভ কৰিব। বৰ্তমানৰ বাবে, ঐতিহ্যৰ সহায়ত মুছলমানবিৰোধী সুৰ পৰিহাৰ কৰা হৈছে, কিন্তু ঐতিহ্য ব্যৱহাৰ কৰি, এক সুৰৰ পাত ৰখা হৈছে যাৰ ওপৰত লাউডস্পীকাৰবোৰে মুকলিকৈ গৰ্জন কৰিব। তেওঁ লিখিছে এনেদৰে৷

উত্তৰ প্ৰদেশৰ অন্ধকাৰ জগতৰ বিষয়ে উল্লেখ কৰি তেওঁ লিখিছে,মই উত্তৰ প্ৰদেশৰ অপৰাধৰ পৃথিৱীখন নাজানো। উদাহৰণ স্বৰূপে, কোনটো ক্ষেত্ৰত মাফিয়াই কি বস্তু দখল কৰিছে? শিক্ষাৰ মাফিয়া বেলেগ। বালিৰ বেলেগ। খনন বেলেগ। পৰিবহনৰ মাফিয়া বেলেগ। এই সকলো মাফিয়াক উত্তৰ প্ৰদেশৰ পৰা আঁতৰ কৰা হৈছে নেকি? প্ৰতিটো ভাষণত মাফিয়া আৰু কট্টাৰ ব্যৱহাৰৰ কথা মনত পেলাই প্ৰধানমন্ত্ৰী আৰু মুখ্যমন্ত্ৰী কোন? তেওঁলোকে পোনপটীয়াকৈ কথা কোৱাৰ সলনি অপৰাধৰ অজুহাতত কেৱল আইন-শৃংখলাৰ কথা কৈছে নেকি? তেনেহ’লে তেওঁলোকে কিয় মানুহৰ ওপৰত ভুলকৈ আৰোপ কৰিছিল, সেই বিষয়ে ক'ব বিচাৰিব নেকি যদি ইমানেই ভাল ব্যৱস্থা আছে? এই প্ৰশ্ন সাংবাদিকগৰাকীৰ৷

সাংবাদিকগৰাকীয়ে কেতবোৰ চাঞ্চল্যকৰ বিষয়ৰ উল্লেখেৰে লিখিছে, হাথৰাছত ধৰ্ষণৰ বলি হোৱা লোকৰ মৃতদেহ ভুক্তভোগীৰ নিজৰ ঘৰৰ চোতালত ৰাখিবলৈ দিয়া হোৱা নাছিল আৰু নিশা অন্তিম সংস্কাৰ সম্পন্ন কৰা হৈছিল। যদি মাফিয়াজন আৰক্ষীত নাথাকিলহেঁতেন, কাণপুৰৰ ব্যৱসায়ী মনীষ গুপ্তাক হত্যা কৰা নহ’লহেঁতেন। যদি মাফিয়াসকল ৰাজনীতিত নাথাকিলহেঁতেন, তেন্তে তেওঁলোকে আৰক্ষীৰ পৰিদৰ্শক সুবোধ কুমাৰ সিঙৰ হত্যাত ন্যায় পালেহেঁতেন। যদি মাফিয়াৰ ব্যৱহাৰত বিজেপিৰ মুছলমানবিৰোধী সুৰ নাথাকে, মোৰ এটা প্ৰশ্ন আছে।

মুখ্যমন্ত্ৰী যোগী আদিত্যনাথ বা প্ৰধানমন্ত্ৰীয়ে তেওঁলোকৰ ভাষণত বিকাশ দুবেক বৰ্জন কৰাৰ কথা উল্লেখ কৰিব নেকি? বিকাশ দুবে মাফিয়া নাছিল নেকি? যদি মাফিয়াসকলক পৰিষ্কাৰ কৰা হৈছে, ইয়াক দুই বা চাৰিজনৰ নামতো ক’ব পাৰি যাতে ইয়াক নিৰ্বাচনী ভোট সংগ্ৰহৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা নহয়। তেওঁলোকে এইটো নকৰে কাৰণ তেতিয়া বিকাশ দুবেৰ উল্লেখে ভোট বেংকটো নষ্ট কৰিব। তেওঁৰ ভাষণবোৰে কেতিয়াও প্ৰকাশ নকৰে যে মাফিয়া কোন, কোনটো মাফিয়া তেওঁলোকে আঁতৰাই পেলাইছে, কিন্তু মাফিয়াৰ প্ৰসংগৰ জাল এনেদৰে বোৱা হৈছে যে এনে লাগে যেন মাফিয়া কোন। তেওঁ এজন মুছলমান। মাফিয়াসকলৰ একেই ধৰ্ম আছে নেকি? নে বিভিন্নধৰণৰ মাফিয়া প্ৰণালীৰ পৃথিৱীত একে ধৰ্মৰ লোক আছে?ঐতিহ্য আৰু মাফিয়া কেৱল মুছলমান বিৰোধী শব্দই নহয়, চাকৰি বিৰোধী আৰু মুদ্ৰাস্ফীতি বিৰোধীও। কৰোনাৰ দ্বিতীয় ঢৌৰ কোনো উল্লেখ নাই। সকলো আশা এই কথাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে যে যদি ঐতিহ্য আৰু মাফিয়া আঁতৰি যায়, উত্তৰ প্ৰদেশৰ যুৱক-যুৱতীসকলক ঠিকা চাকৰি দিয়া হ'ব আৰু গৌৰৱেৰে ভৰি পৰিব। সিহঁতক ফুলি থকা দেখা যাব আৰু ফুলি বোৱা নহ'ব। 

এই দীঘলীয়া ৰাজনৈতিক লেখাটোত সাংবাদিকগৰাকীয়ে উত্তৰ প্ৰদেশৰ ৰাজনীতি, ঐতিহ্য আৰু অপৰাধ জগতৰ বিষয়ে এনেদৰে মুকলিকৈ লিখিছে৷ ৰাৱীশ কুমাৰৰ এনে স্পষ্ট স্থিতিৰ পাছত উত্তৰ প্ৰদেশৰ নিৰ্বাচনী প্ৰেক্ষাপট কেনে দিশলৈ গতি কৰে, সেয়া লক্ষ্যণীয় হ'ব৷